Wczesna historia północnych krańców Ameryki
Przed 40. tysiącleciem p.n.e. - Plemiona zbieraczy i myśliwych z Azji wchodzą na obszar Beringii, czyli lądu łączącego Azję i Amerykę Północną. Beringia istnieje dzięki obniżeniu poziomu światowego oceanu, ponieważ lodowce związały duże ilości wody. Syberyjscy myśliwi polując między innymi na jelenie, woły piżmowe i mamuty docierają do bariery lądolodu utrudniającej dostęp do wnętrza kontynentu północnoamerykańskiego.
Ponad 22 tysiące lat p.n.e. - Myśliwskie ludy paleoazjatyckie i mongoloidalne migrują przez lądowy pomost Beringii z Syberii na Alaskę (aleuckie Alyeska - Daleki Kraj). Większość wędrowców omija lodowiec rozciągający się na północy i wschodzie, aby wędrować na południe dotrzeć na tereny wolne od lodowca. Kilka stanowisk archeologicznych potwierdza trasę tej migracji, na przykład ślady pobytu ludzi w jaskini Bluefish w północnych Górach Richardsona w rejonie Jukonu. Innym dowodem wczesnej obecności ludzi są artefakty pozostawione przez człowieka w rejonie Meadowcroft (górny bieg Ohio).
Druga trasa wędrówki z Syberii do Ameryki Północnej wiedzie wzdłuż brzegów, gdzie rosną bujne podmorskie lasy brunatnic stanowiące bogate tereny łowisk pełne fok, ryb i bezkręgowców. Posuwając się wzdłuż pasa brunatnic można nie martwić się o żywność.
- 12 - 8 tysięcy lat p.n.e. - Po stopnieniu dużej części lodowej bariery oddzielającej Alaskę od wnętrza kontynentu północnoamerykańskiego kolejne fale ludności mongoloidalnej przybywającej z Syberii przenikają do Nowego Świata drogą między nadal pokrytymi lodem Górami Skalistymi oraz lądolodem kanadyjskim. Z czasem myśliwi opanowują wybrzeża ogromnego jeziora Agassiz, które rozlewa się na przedpolu cofającego się lodowca.
Po stopnieniu amerykańskiego lądolodu Beringia zostaje zalana i powstaje Cieśnina Beringa, oddzielająca Alaskę od Syberii. Na północnym Pacyfiku zaś zalane pasmo gór staje się archipelagiem wysp Aleutów.
Od 10. tysiąclecia p.n.e. - Kształtują się indiańskie plemiona, poprzednicy późniejszych plemion Athapask (Atabaskowie), zasiedlające Alaskę i północno-zachodnią Kanadę.
Od ok. 6000 r. p.n.e. - Na północy Alaski powstają osady wczesnych Eskimosów używających małych narzędzi z krzemienia (archeologiczna kultura Arctic Small Tool Tradition), czego przykładem jest wioska nad jeziorem Kuzitrin (ok. 5500 lat p.n.e.).
4. tysiąclecie p.n.e. - Na alaskańskiej wyspie Saint Paul żyją ostatnie w Ameryce mamuty.
Jeszcze w XX w. będą w tych okolicach znane opowieści o wielkich, włochatych i groźnych zwierzętach, które niegdyś żyły w Ameryce.