India
- 1947 r. - Prezydentem niepodległej republiki Indii zostaje J. Nehru (do śmierci w 1964 r.). Gdyby Nehru poparł muzułmanina Jinnaha na stanowisko premiera, subkontynent prawdopodobnie pozostałby jednym krajem. Jednak stało się inaczej i zgodnie z propozycją ostatniego brytyjskiego wicekróla Indii generała lorda Louisa Mountbattena (1900-1979) Indie dzielą się na muzułmański, fundamentalistyczny Pakistan oraz hinduistyczną, bardziej tolerancyjną Unię Indii (Bharat) złożoną z autonomicznych stanów.
Zwolennikiem oddzielenia Pakistanu od Indii jest też V. J. Patel, wicepremier Indii w latach 1947-1950. Zasługą Patela jest likwidacja księstw, które funkcjonowały jako organizmy wasalne wobec Brytyjczyków, a po utworzeniu Indii grożą rozbiciem jedności państwa.
Assam jako sporne terytorium graniczne, zostaje podzielony między Indię (większość terytorium) i Pakistan. Kaszmir, chociaż zamieszkany głównie przez muzułmanów, jest rządzony przez hinduistycznego maharadżę Hari Singha, który początkowo myśli o niepodległości. Zagrożony jednak atakiem muzułmańskich band ciągnących z Pakistanu podpisuje w końcu akces do federacji Indii. Powoduje to konflikt z Pakistanem, ponieważ większość Kaszmirczyków wyznaje islam a nie hinduizm. Pierwsza wojna pakistańsko-indyjska o Kaszmir kończy się rozejmem (1 I 1949).
W Bombaju zaczyna się rozkwit wytwórni filmowych, które razem będą potem znane jako Bollywood.
- 1948 r. - A. G. Bojahiu pochodząca ze Skopje w Jugosławii jako Matka Teresa zakłada Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości, które ma opiekować się bezdomnymi i organizuje hospicja, gdzie mogą umrzeć ludzie ginący na ulicach w Kalkucie. Z czasem ośrodki zakonu powstaną w wielu innych miastach Indii. Na bankowych kontach (w większości tajnych) swojego zakonu Matka Teresa gromadzi miliony dolarów pochodzące z darowizn, między innymi od Duvaliera, dyktatora Haiti, czyli jednego z najbiedniejszych państw świata. Mimo to 75% przytułków Matki Teresy to tylko miejsca do umierania, gdzie nie leczy się chorych i nie ma jakichkolwiek leków, ani nawet środków przeciwbólowych, a niektórzy pacjenci wręcz głodują. Fanatyczna zakonnica mówi, że jej podopieczni mają cierpieć jak Chrystus na krzyżu, bo to jest rzekomo potrzebne światu, chociaż ona sama leczy się w amerykańskim szpitalu.
Matka Teresa otrzyma pokojową Nagrodę Nobla (w 1979 r.), a Jan Paweł II ogłosi ją katolicką błogosławioną.
1949 r. - Orissa (w hindi Urisa) zostaje stanem ze stolicą w Bhuwaneśwar nad Zatoką Bengalską.
1949 r. - W Delhi powstaje Muzeum Narodowe ze wspaniałą kolekcją indyjskiej sztuki począwszy od II w. p.n.e.
1949 r. - Śri Hans Maharaj Ji zakłada Misję Boskiej Światłości (Divine Light Mission), synkretyczną religię monoteistyczną, która po roku 1970 zdobędzie kilka milionów wyznawców w Europie i Ameryce.
1950 r. - India proklamuje niepodległość jako federacyjna republika Bharat ze stolicą w Delhi (Dilli).
Republika staje się największą (pod względem liczby obywateli) demokracją świata. Ogromne państwo dzieli się na stany oraz terytoria związkowe (najmniejszym są Lakszadiwy i Minikoj, od 1973 r. zwane Lakszadwip).
Państwowym godłem Indii jest kolumna króla Aśoki z lwami, a na fladze złożonej z trzech poziomych pasów - pomarańczowego, białego i zielonego - pojawia się koło słonecznego rydwanu według rzeźby ze świątyni w Varanasi. Hymnem państwa jest napisany w języku bengali z silnymi wpływami sanskrytu wiersz R. Tagorego Jana Gana Mana sławiący wielkość, różnorodność i piękno Indii. Pieśń po raz pierwszy była wykonana w roku 1911 podczas obrad Kongresu w Kalkucie. Walutą Indii pozostaje rupia, która od roku 1957 jest dzielona na 100 paisa.
Licząca ponad pół miliarda ludność jest w większości rolnicza, około 20% mieszka w miastach. Wielka liczba ludów, języków i religii utrudnia jednoczenie państwa: Bengalczycy, Syngalezi, Sikhowie, Parsowie, Tamilowie, hinduiści, muzułmanie, buddyści, dżiniści, chrześcijanie.. Na północnym zachodzie mówi się w pendżabi, sindhi i beludżi, na zachodzie w gudżarati i radżastani. Na północy dominuje hindi (hindu), lecz jest też nepalski. W zachodnim Dekanie dominuje język marathi, północno-wschodnie stany mówią w bengali i bihari, a Orissa w orija. Na południu ważnym językiem jest syngaleski, ale dominują języki drawidyjskie: telugu, kannari, malajali i tamil. Izolowane grupy drawidyjskie w środkowym Dekanie nadal mówią w gond, a na zachód od Indusu w języku brahui. W Bengalu zachował się też lud Munda używający języka santali. W tej sytuacji angielski pozostaje powszechnie znanym językiem pomocniczym obok oficjalnego hindi.
Kraj jest zacofany i biedny, co wyraża się między innymi w dużym procencie analfabetów - ponad 70%. Gospodarka oparta na rolnictwie produkuje głównie cukier trzcinowy, jutę i ryż, a także tkaniny, wyroby rzemiosła i maszyny. Przytłaczająca większość mieszkańców żyje w biedzie, nie ma dostępu do czystej wody, nie ma kanalizacji i toalet, co przykłada się na niski poziom higieny i częste choroby zakaźne.
W pewnych regionach istnieją specyficzne zawody związane z charakterem kraju. Na przykład w Tamilnadzie, na południe od Madrasu, plemię Irula trudni się chwytaniem węży, aby zbierać jad do produkcji surowic przeciw ukąszeniom (stąd pochodzi ok. 90% surowic wytwarzanych w Indiach). Według świadków, Irula potrafią rozpoznać ślad pozostawiony przez węża na trawie lub kamieniach i często chwytają gady gołymi rękami.
Mimo oficjalnie głoszonej równości wszelkich wyznań, najliczniejsi hinduiści dominują w życiu Indii. Czasem prowadzi to do skandalicznych nadużyć. Na przykład święty figowiec w Bodh-Gaja na miejscu, gdzie Budda miał niegdyś doznać oświecenia, zostaje oddany pod opiekę 9-osobowej komisji, w której dominują hinduiści. Szybko okazuje się, że jedno z najświętszych miejsc buddyzmu i cel pielgrzymek w tajemniczy sposób traci cenne zabytki, a nawet dochodzi do odrąbania gałęzi ze świętego drzewa (prawdopodobnie na sprzedaż).
1950 r. - Assam (Asam), najbiedniejsza część Indii, uzyskuje status stanu. Później zostaną z niego wydzielone dwa następne stany: Naga (1963) i Meghalaja (1970) zamieszkany przez górskie plemiona Szan.
1950 r. - Bardzo silne trzęsienie ziemi pustoszy Assam.
Lata 1950. - Hindustan i południowe stoki Himalajów są jednym z ostatnich na świecie ognisk dżumy.
Druga połowa XX w. - Postępuje demokratyzacja Indii: oficjalny zakaz bigamii (1954) i dyskryminacji pariasów (1955).
1953 r. - Korporacja prasowa Press Trust of India uniezależnia się od brytyjskiej korporacji Reuters.
1953 r. - Uniwersytety z Varanasi i Allahabadu uznają za prawdopodobną reinkarnację przypadek Shanti Devi (ur. 1944), która od pierwszych lat życia opowiada o poprzednim wcieleniu w mieście Muttra, a nawet posługuje się obcym dialektem. Badania potwierdziły szczegóły z życia kobiety opisywanej przez dziewczynkę jako jej poprzednia inkarnacja, a Shanti Devi udowodniła znajomość swojej(?) dawnej rodziny i miasta, w którym podobno nigdy wcześniej nie była oraz ludzi, których nie mogła spotkać.
Podobny przypadek zdarzy się w 1954 r. we wsi Rasulpur. Umiera tam na ospę trzyipółletni Jasbir Singh, a parę godzin później ożywa, ale uważa się już za bramina o imieniu Sobha Ram i szczegółowo opowiada o dawnej rodzinie, wsi Vehedi i śmierci na skutek upadku z wozu. Kiedy potwierdzono te wydarzenia, rodzina Sobha Rama uznaje chłopca za inkarnację zmarłego krewniaka, a jego dłużnik odnosi mu nawet pieniądze pożyczone w poprzednim wcieleniu.
Inny ciekawe przypadki opisał kanadyjski psychiatra Ian Stevenson. Na przykład w Shahpur (Madhya Pradesh) urodziła się Swarnlata Mishra (1948), która opisała swoje poprzednie życie (dane zostały potwierdzone), śpiewała w nieznanym sobie języku i tańczyła. Inny przypadek pochodzi z Kanaudź (Uttar Pradesh), gdzie został zamordowany sześcioletni Ashok Kummar (1951), a sześć miesięcy później urodził się tam Ravi Shankar Ram Gupta, który mając dwa lata opowiedział o swojej (?) śmierci i poprzednim wcieleniu.
1954 r. - Podczas tradycyjnej pielgrzymki i oczyszczającej z grzechów kąpieli w wodach Gangesu w Varanasi dochodzi do katastrofy: ginie ok. 800 osób zadeptanych przez tłum.
1955 r. - W środkowej części Indii na północy wyżyny Dekan powstaje pierwszy indyjski park narodowy Kanha. Jego głównym zadaniem jest ochrona populacji tygrysa.
W ciągu następnych dziesięcioleci władze Indii powołają do istnienia ponad 100 parków narodowych rozsianych na ogromnym obszarze od Himalajów po południowy Dekan.
1959 r. - Początek sporu granicznego z Chinami o Assam i wschodni Kaszmir (Aksai).
Lata 1960. - Indyjski rząd preferuje małe rodziny, umożliwiając im awans społeczny i oferując zasiłki, aby zmniejszyć przeludnienie, a tym samym ubóstwo. Populacja India rośnie od 446 milionów w 1960 r. do niemal 560 milionów w 1970 r.
1961 r. - India odzyskuje portugalskie kolonie Goa, Daman i Diu.
1962 r. - Spór z Chinami w Assamie i Kaszmirze przeradza się w krótkotrwały konflikt zbrojny.
Chiny atakują oddziały indyjskie stojące na linii McMahona i w ciągu miesiąca zajmują należący do indyjskiego Kaszmiru pustynny obszar Aksai Chin na wschód od Karakorum.
2 IX 1962 r. - Podczas nowiu Księżyca trzęsienie ziemi w Indii zabija około 12 tysięcy osób.
1965 - 1966 r. - Pakistan napada indyjskie terytoria Kaszmir i Jammu.
Liczy na poparcie miejscowych muzułmanów żądających przyłączenia do Pakistanu. Wojnę kończy nowy rozejm, lecz problem muzułmańskich prowincji pozostaje i żaden z następnych rządów Indii nie chce dobrowolnie zrezygnować z kawałka terytorium państwa, bo to oznaczałoby klęskę podczas kolejnych wyborów.
1966 r. - Rząd Indii powołuje Indyjską Służbę Leśną zajmującą się leśnictwem, czyli ochroną i eksploatacją lasów, roślin i zwierząt zamieszkujących las, a przede wszystkim pozyskiwaniem drewna.
1966 - 1977 r. - Przewodnicząca Partii Kongresowej Indira Gandhi, córka Nehru, jest prezydentem Indii. Prowadzi politykę niezaangażowania w zimną wojnę po żadnej ze stron i utrzymuje stosunki dyplomatyczne zarówno z USA jak też z ZSRS (od 1971 r.).
1968 r. - Powstaje indyjska agencja szpiegowska RAW (Research and Analysis Wing) mająca za zadanie przede wszystkim destabilizować Pakistan i udaremniać jego antyindyjskie akcje.
RAW dokonuje też szeregu prowokacji, aby zniszczyć przeciwników Indii, a szczególnie muzułmańskich terrorystów.
1969 r. - Partia Kongresowa rozpada się na skrzydło rządzące Indiry Gandhi i opozycyjną Organizację Kongresową.
1971 r. - Indyjska armia odnosi zwycięstwo nad Pakistanem w obronie niepodległości Bangladeszu. Wojnę kończy pokój w Simli (1972), ale graniczne potyczki w Kaszmirze ciągną się potem latami.
Lata 1970. - Rusza szeroko zakrojona akcja ograniczenia katastrofalnego przyrostu naturalnego: środki antykoncepcyjne, aborcja, a nawet praktykowana do 1978 r. dobrowolna sterylizacja kobiet, czyli pozbawienie płodności.
1974 r. - Epidemia ospy zabija ok. 15 tysięcy osób.
1974 - 1975 r. - Głęboki kryzys polityczny wywołany trudnościami gospodarczymi i akcją opozycji zarzucającej I. Gandhi sfałszowanie wyborów w 1971 r. Rząd wprowadza więc stan wyjątkowy, delegalizuje wszystkie partie polityczne i narzuca ścisłą cenzurę prasy, aby wyeliminować głosy krytyczne. Zaczyna też reformy gospodarcze o charakterze lewicowym: nakazuje likwidację wielkich posiadłości ziemskich i ich parcelację między chłopów. W rezultacie I. Gandhi przegra wybory w 1977 r., a władzę przejmie partia Janata (do 1979 r.).
27 XII 1975 r. - Wybuch metanu w kopalni węgla kamiennego Chasnala powoduje zawalenie stropu chodnika, który przygniata i więzi górników, a potem kopalnię zalewa woda. Według oficjalnych danych ginie 375 osób, ale nieoficjalnie mówi się o ok. 700 ofiarach.
1976 r. - Laxmi Mittal, syn właściciela huty Mohana Lal Mittala z Radżastanu, zaczyna działalność poza Indiami, co wkrótce uczyni go światowym potentatem w produkcji stali i jednym z kilku najbogatszych ludzi na planecie.
1977 r. - Nowozelandczyk E. Hillary jako pierwszy płynie łodziami motorowymi od ujścia do źródeł Gangesu.
1978 r. - Stronnictwo Indiry Gandhi przekształca się w nową Partię Kongresową.
1980 r. - Przedterminowe wybory po gospodarczej klęsce Janaty. Zwycięża Indira Gandhi i zostaje nowym prezydentem.
1980 r. - India umieszcza na orbicie swojego sztucznego satelitę.
Autorem tego sukcesu jest dr Abdul Kalam (1931-2015), fizyk i specjalista w dziedzinie astronautyki stojący na czele indyjskiego programu kosmicznego.
W latach 2002-2007 Abdul Kalam będzie prezydentem Indii.
6 VI 1981 r. - Wielka katastrofa kolejowa w Samastipur Bihar: pociąg wpada do rzeki Bagmati i ginie ponad 800 osób.
1984 r. - W mieście Bhopal (północny Dekan) w amerykańskiej fabryce chemicznej ulatnia się izocyjanin metylu, który jako ciężki gaz, opada na obszar około 60 km2, powodując śmierć niemal 3000 osób. Nieznana pozostaje dokładna liczba ludzi zatrutych śmiertelnie (ok. 15 tysięcy) i trwale okaleczonych, ponieważ właściciel fabryki ukrywa dane, chcąc uniknąć płacenia odszkodowań. Jest to największa chemiczna katastrofa w dotychczasowej historii ludzkości.
1984 r. - W Kalkucie zostaje oddany do użytku pierwszy indyjski system metra ułatwiający komunikację w gigantycznym mieście. Kolejne indyjskie miasta, które zbudują u siebie podziemną kolej to Madras (1995), Delhi (2002), Bangalore (2011), Gurgaon (2013) i Mumbaj (2014).
1984 r. - Zamordowanie Indiry Gandhi. Zamachu dokonali Sikhowie w odwecie za śmierć swoich 600 bojowników w Złotej Świątyni (1984), z której uczynili twierdzę terrorystów. Po tradycyjnej kremacji prochy pani premier zostają rozsypane z samolotu nad Himalajami. Władzę obejmuje jej syn Radżiw Gandhi. On również zostanie zamordowany w samobójczym ataku Tamilskich Tygrysów w roku 1991, ponieważ próbował doprowadzić do pokoju na Cejlonie.
1986 r. - Umowa z Birmą ustala granicę w Cieśninie Kokosowej między indyjskimi Andamanami i birmańskimi Wyspami Kokosowymi stanowiącymi w istocie północną część Andamanów.
1988 - 1989 r. - Powstanie kaszmirskich muzułmanów stłumione przez wojsko pochłania ponad 38 tysięcy ofiar. Walki partyzantów trwają: między innymi zostaje zrujnowane święte miasto kaszmirskich muzułmanów Szarar-i-szarif (1995).
1992 r. - Bojówki hinduistów atakują muzułmanów w Bombaju.
1995 r. - Bombaj wraca do dawnej nazwy Mumbaj.
20 VIII 1995 r. - Koło Firozabad w Uttar Pradesh zderzają się dwa pociągi i ginie 305 osób.
Indyjskie koleje od wielu lat należą do najniebezpieczniejszych na świecie z powodu zaniedbań technicznych i organizacyjnych. Niemal każdy rok przynosi nowe katastrofy, w których ginie kilka-kilkadziesiąt osób. Niektóre zaś pochłaniają więcej ofiar. Na przykład 14 IX 1997 r. cztery wagony wpadają do rzeki w stanie Madhja Pradesh i ginie 100 osób. 26 XI 1998 r. dwa pociągi zderzają się w Pendżabie - 209 ofiar śmiertelnych.
12 XII 1996 r. - W Charkhi Dadi koło New Delhi dochodzi do najtragiczniejszej katastrofy lotniczej w dotychczasowych dziejach Indii: kazachski samolot pasażerski leci na niewłaściwej wysokości i uderza w samolot z Arabii Saudyjskiej. W wyniku kolizji ginie 349 osób, czyli wszyscy uczestnicy wydarzenia. Przyczyną jest brak w New Delhi radaru określającego wysokość samolotów oraz niedostateczne wyszkolenie pilotów z Kazachstanu szkolonych jeszcze w czasach sowieckich.
1998 r. - Mimo międzynarodowych protestów India przeprowadza podziemne próbne eksplozje nuklearne.
Do protestów przyłącza się wielu indyjskich intelektualistów, na przykład znana pisarka Arundhati Roy, krytyczka kapitalizmu i głosicielka idei pacyfistycznych.
- 2 VIII 1999 r. - Na stacji Gaisal w przesmyku prowadzącym do Assamu w północno-wschodniej części Indii zawodzą kolejowe systemy sterowania ruchem i zderzają się czołowo dwa przepełnione pociągi wiozące łącznie ok. 2500 osób. Dochodzi do potężnej eksplozji i pożaru, z którym nie potrafią sobie poradzić mieszkańcy Gaisal. Pomoc z Kalkuty nadchodzi po czternastu godzinach, lecz pożar przerywa dopiero ulewny deszcz. Według oficjalnych danych w katastrofie ginie 285 osób a 300 jest rannych, lecz stopień zniszczenia wagonów, zwęglenie ciał i brak danych o prawdziwej liczbie pasażerów pozwala sądzić, że liczba ofiar śmiertelnych może być większa nawet o ponad 100.
Niestety, nie jest to wypadek odosobniony, ponieważ indyjskie koleje są źle zarządzane i zaniedbane technicznie. Katastrofy kolejowe są więc zjawiskiem powszechnym, a niektóre z nich okazują się wyjątkowo tragiczne. Przykładem może być wypadek z 9 września 2002 r., kiedy w stanie Bihar wykolejony pociąg wpada do rzeki i ginie 119 osób. Natomiast 11 lipca 2006 r. w katastrofie w Mumbaju życie traci co najmniej 200 osób.
- 24 XII 1999 r. - Pakistańscy terroryści porywają indyjski samolot w Kathmandu i przelatują do Kandaharu w Afganistanie. Po siedmiu dniach negocjacji wymuszają uwolnienie z więzienia trzech bojowników o niepodległość Kaszmiru.
-Ok. 2000 r. - India zamieszkana przez ponad miliard ludzi jest drugim po Chinach najludniejszym krajem świata i krajem bardzo młodym ze średnią wieku 30 lat. Ogromne miasta są zatłoczone, a na ich obrzeżach kilometrami ciągną się slumsy.
W patriarchalnym hinduistycznym społeczeństwie, gdzie kobieta jest nisko ceniona, stosuje się prześwietlenie, aby ustalić płeć płodu i dziewczynki często są usuwane. W rezultacie, na 100 kobiet przypada aż 110 mężczyzn. Ponad miliard mieszkańców to głównie hinduiści. Około 150 milionów obywateli wyznaje islam, a oprócz tego występują tu setki innych wyznań od buddyzmu i dżinizmu po różne formy chrześcijaństwa oraz kulty o charakterze lokalnym.
Stolica Delhi jest wielkim miastem, gdzie obok Czerwonego Fortu, który stanowi jej historyczny symbol, istnieje też nowoczesne metro, a bogactwo nielicznych spotyka się ubóstwem większości.
India jest największym producentem prosa, sorgo i herbaty, drugim producentem ryżu (nie eksportuje) i potęgą w dziedzinie trzciny cukrowej. Indusi współrządzą w wielu krajach Azji, Karaibów, Oceanii i Afryki. Dominują w informatyce i elektronice (Bangalore, Hajderabad), matematyce i handlu (nad Oceanem Indyjskim). Mają udziały w głównych bankach świata. Laxmi Mittal ma największą na świecie sieć zakładów metalurgicznych, Vijay Mallaya jest trzecim na świecie producentem alkoholu, Tata Group uruchamia produkcję tanich samochodów, a Bollywood produkuje najwięcej filmów. Indyjskie radio i sieć telewizyjna (od 1959 r.) są największe w Azji. India umieszcza na orbicie własne satelity.
10% ludności to bogacze (w USA 7%), lecz 81% Indusów żyje w nędzy (współczynnik Giniego wynosi tu 32,5). Dzieci pracują w kopalniach węgla kamiennego na południowych stokach Himalajów, szerzy się żebractwo i przestępczość. Miliony Indusów żyją na ulicy. Zdecydowana większość nie ma dostępu do lekarza. Ponad 25% mieszkańców to analfabeci.
Ok. 2000 r. - Politycznie India zbliża się do USA, Japonii i Australii, aby zrównoważyć sojusz Chin, Rosji, Pakistanu i Kazachstanu.
2000 r. - Region Kumaon w zachodnich Himalajach dotychczas należący do stanu Uttar Pradesh zostaje wydzielony jako nowy stan Uttarakhand.
Po 2000 r. - Narasta problem nielegalnej imigracji: co roku kilkadziesiąt tysięcy obywateli Bangladesz nielegalnie przesiedla się do Indii, aby uciec przed biedą. Umowa graniczna z Bangladeszem (1975) przewiduje, że nie można budować żadnych ogrodzeń bliżej niż 150 m od granicy. Mimo to władze indyjskie zaczynają budowę betonowych murów i zasieków wzdłuż granicy (często odcinając w ten sposób własnych obywateli mieszkających tuż przy granicy), aby zapobiec imigracji. Kosztem niemal 6 mld dolarów powstaje linia umocnień długości 4000 km. Z drugiej zaś strony granica była dotąd źródłem dochodu dla tysięcy ludzi żyjących z przemytu, a jej uszczelnienie odbiera tym ludziom środki utrzymania.
Po 2000 r. - India staje się centrum zapłodnień in vitro oraz miejscem, gdzie osoby samotne mogą względnie łatwo adoptować dzieci za pieniądze. Ewentualnie, bezpłodne pary z całego świata za dość niską cenę mogą wynająć surogatkę, czyli kobietę, której zostaje wszczepiona zapłodniona komórka jajowa. W większości państw jest to zakazane przez prawo lub przynajmniej bardzo trudne, a India nie ma w tej dziedzinie żadnych regulacji prawnych.
Latem w roku 2008 problem po raz pierwszy staje się szeroko znany z powodu noworodka Mandżi. Ojcem dziewczynki jest Japończyk, a matką, czy raczej dawczynią komórki jajowej, mieszkanka Indii. Przez 4 miesiące po urodzeniu dziecka trwały prawne zabiegi, zanim Mandżi została oficjalnie uznana za córkę Japończyka i mogła być legalnie przewieziona z Indii do Japonii. Ten precedensowy wyrok indyjskiego sądu staje się wzorcowy przy rozwiązywaniu wielu podobnych spraw.
- Po 2000 r. - Induski zdobywają coraz więcej wolności osobistej, co wyraża się między innymi w rosnącej licznie rozwodów (7% małżeństw), choć tylko w miastach. W latach 1980. w New Delhi działały dwa sądy rozwodowe, a w roku 2012 już 16.
Z drugiej strony kobieta nadal jest człowiekiem drugiej kategorii i tylko w roku 2010 odnotowano 8391 zgonów kobiet po poparzeniach w rzekomych wypadkach, a w rzeczywistości spalonych przez rodzinę męża, bo posag był za mały lub żeby nie trzeba było zwracać posagu po rozwodzie.
26 I 2001 r. - Trzęsienie ziemi o sile 7,7 w skali Richtera w Gudżaracie, między innymi w mieście Bhuj, zabija niemal 30 tysięcy ludzi. Geolodzy ustalają, że przyczyną jest sieć niewidocznych z zewnątrz spękań w obrębie płyty tektonicznej.
Do 2002 r. - Walki religijne w stanie Gudżarat pochłaniają tysiące ofiar. Hinduiści zburzyli meczet w Ajodhja (1992), a muzułmanie zabili ok. 3000 hinduistów. W pociągu muzułmanie palą 58 osób wracających z położenia kamienia węgielnego pod świątynię Ramy budowanej na miejscu meczetu, a hinduiści napadają na inny pociąg z muzułmanami.
2003 r. - Hinduscy kapłani odmawiają udziału w corocznej oczyszczającej kąpieli w Gangesie, ponieważ woda jest niewiarygodnie brudna. Żądają od władz oczyszczenia świętej rzeki.
26 XII 2004 r. - Tsunami zabija ok. 20 tysięcy ludzi na wybrzeżach Oceanu Indyjskiego.
VII 2006 r. - W Mumbaju seria terrorystycznych ataków islamistów na giełdę, port lotniczy, dworce kolejowe i pociągi powoduje śmierć ponad 260 osób. Rannych jest ponad 1000 osób.
2007 r. - Zanieczyszczenie świętego dla hinduistów Gangesu osiąga poziom tak wielki, że nawet asceci kąpiący się w rzece, aby „uwolnić świat od grzechów” ogłaszają bunt i grożą strajkiem, jeśli władze nie oczyszczą Gangesu. W odpowiedzi rząd nakazuje otworzyć tamę, aby większą ilością wody doraźnie spłukać przynajmniej część brudu.
Problem jednak pozostaje, bo jego przyczyną jest cywilizacyjne zacofanie Indii i zwyczaje wywodzące się z czasów, gdy ludzi było dużo mniej. W Varanasi zwłoki są palone na brzegu, a popioły, resztki kości, kwiaty i wieńce są wrzucane do rzeki. Co więcej zwłoki kobiet w ciąży i dzieci trafiają do wody bez spalenia, bo są rzekomo „niewinne” i ich dusza nie wymaga oczyszczenia przez ogień. W rezultacie w wodzie pływają zwłoki, a na brzegu leżą kości. Obok płonących stosów pogrzebowych kąpią się pielgrzymi wierzący w uzdrawiającą moc Gangesu, inni piorą i myją się, a z miasta spływają nieoczyszczone ścieki. Woda jest pełna chorobotwórczych bakterii, w tym gnilnych i Escherichia coli wywołujących między innymi dur brzuszny oraz choroby wątroby. Jednak pobożni hinduiści nie chcą tego wiedzieć i uparcie kultywują stare zwyczaje.
19 VIII 2008 r. - Umiera Habib Miyan uważany za najdłużej żyjącego człowieka w dziejach. Według dokumentów urodził się 20 V 1878 r., a on sam twierdził, że w 1869 r.
26/27 XI 2008 r. - Muzułmańscy fundamentaliści z Pakistanu organizują zamach terrorystyczny w Mumbaju, aby zniechęcić Indię do walki z islamistami. Terroryści detonują ładunki wybuchowe i strzelają do tłumu w kilku miejscach jednocześnie. Systematycznie mordują hinduistów oraz obcokrajowców w hotelach, zwłaszcza obywateli USA i Wielkiej Brytanii. Ginie niemal 200 osób, a kilkaset jest rannych. Walki z wojskiem i policją trwają prawie trzy doby.
2008 - 2010 r. - Budowa ogromnego (128 m) posągu Buddy w Kushinagar koło świętego miasta Bodh-Gaja. Budowla mieści muzea, bibliotekę i świątynie. Będzie centrum pielgrzymkowym i atrakcją turystyczną.
2010 r. - Ponieważ połowa mieszkańców Indii nie ma toalet i łazienek, co sprzyja epidemiom i każdego roku powoduje śmierć tysięcy ludzi, rząd podejmuje spektakularną akcję. Ogłasza, że mężczyzna, który nie posiada toalety, nie powinien się żenić, a tym, którzy nie mają toalet, władze opłacają 80% kosztów założenia urządzeń sanitarnych.
2010 - 2020 r. - India dokonuje skoku w dziedzinie elektryfikacji od 70 do 93% mieszkańców mających dostęp do energii elektrycznej.
2012 - 2013 r. - Seria ujawnionych i szeroko komentowanych gwałtów i morderstw popełnionych na dziewczętach w Indii uruchamia ogólnokrajową dyskusję na temat traktowania kobiet. Statystyki wskazują, że gwałty zdarzają się co najmniej kilkanaście razy dziennie, ale ani ukształtowana przez patriarchalną tradycję opinia publiczna, ani policja nie traktowały ich dotąd jako poważnego problemu. Teraz jednak feministki i działacze liberalni żądają zmian. Przeciwstawiają się im prawicowi działacze i politycy, którzy chcą zbudować państwo oparte o zasady hinduizmu i system kastowy. Dlatego w następnych latach wciąż nie maleje liczba brutalnych gwałtów, często zbiorowych, oraz zabójstw kobiet dokonywanych nawet przez policjantów. Zdecydowana większość pokrzywdzonych kobiet nie zgłasza tego rodzaju zdarzeń, a władze zwykle nie reagują na doniesienia o przestępstwach seksualnych lub wręcz chronią przestępców.
2013 r. - Postępujące ocieplenie powoduje oderwanie się części lodowca na Nanda Devi, co wywołuje potężną falę wody i błota, która przerywa tamę na rzece Alaknanda. Gwałtowna powódź zmiata z powierzchni ziemi całe wsie i zabija ok. 6000 osób w prowincji Uttarakhand na północy Indii. Jeszcze więcej ludzi musi porzucić zniszczone domy i przenieść się gdzie indziej.
2019 r. - W Gudżaracie na wyspie Sadhu nad rzeką Narmada staje największy w tym czasie posąg świata Statua Jedności osiągająca wysokość 182 m. Upamiętnia Vallabhbhaia J. Patela, jednego z twórców niepodległej Indii.
2020 r. - Epidemia Covid-19 szerzy się w dużych skupiskach ludzi, głównie w slumsach na przedmieściach wielkich miast. Liczba zakażonych należy do największych na planecie obok Stanów Zjednoczonych i Brazylii. Przyczyną jest nie tylko przeludnienie, lecz także katastrofalny stan higieny i opieki medycznej oraz tłumne kultywowanie religijnych obrzędów sprzyjających zakażeniom.
2022 r. - Rząd Indii nie potępia otwarcie najazdu Rosji na Ukrainę, bo spektakularna klęska Rosji otwierałaby Chinom drogę do zdominowania Azji, a India aspiruje do roli azjatyckiego mocarstwa.
2022 r. - Liczba mieszkańców India przekracza 1,4 miliarda i stale rośnie. To oznacza, że w krótkim czasie India wyprzedzi Chiny i stanic się najludniejszym państwem świata. Ma też największą liczbę młodych ludzi, co oznacza ogromny potencjał gospodarczy, lecz zarazem zapowiada problemy społeczne, bezrobocie i wzrost niezadowolenia, a w konsekwencji nastroje antyrządowe i konflikty.
2. VI 2023 r. - Przez awarię systemu sygnalizacji i błędy obsługi koło Bahanga ok. 10 km na południe od miasta Balasore w stojący pociąg towarowy uderza pasażerski Howrah Superfast Express jadący z prędkością ok. 128 km/h, a potem na jego ostatnie wagony wpada drugi pociąg pasażerski. Na miejscu ginie niemal 300 osób, a ok. 1000 odnosi rany. Jest to jedna z największych katastrof kolejowych w dziejach Indii i potwierdzenie panującej od dawna opinii, że koleje indyjskie należą do najniebezpieczniejszych na świecie.