Kalinga, Andhrowie i Państwo Wakataków

  • Ok. 260 r. p.n.e. - Po długich, krwawych walkach i poniesieniu ogromnych strat Maurjowie podbijają w końcu Dekan, na krótko dokonując zjednoczenia niemal całych Indii. Dekańscy władcy szybko jednak odzyskują swobodę dzięki oddaleniu od centrum monarchii i, wykorzystując postępujące osłabienie Maurjów, tworzą własne państwa

  • Ok. 230 r. p.n.e.- Buddyjscy Andhrowie (Telugowie) z południowo-zachodniego Dekanu tworzą silne państwo w rejonie rzeki Kriszna, które podbija cały zachodni Dekan.

  • Od II w. p.n.e. - Tamilski jest pierwszym zapisanym językiem Drawidów. Literatura tamilska (od ok. I w. n.e.) stanie się trzecią najbogatszą w Indiach po sanskryckiej i palijskiej.

  • Druga połowa II w. p.n.e. - Upadek Maurjów uwalnia południe Indii. Uniezależnia się królestwo Kalinga (Telugowie) we wschodnim Dekanie na północ od rzeki Godawari i na północ od królestwa Andhra.

  • I w. p.n.e. - Król Kharawela doprowadza państwo Kalinga do potęgi. W Dekanie walczy z Andhrami i Pandjami, najeżdża i rabuje Malwę (na północnym zachodzie). Przesuwa swoje granice coraz dalej na południe. Na wschodzie władza króla sięga do Orissy, gdzie za jego panowania powstaje szereg nowych świątyń w Bhuwaneśwar.

  • I w. p.n.e./I w. n.e. - Po śmierci Kharaweli imperium traci dawną siłę, chociaż nadal jest potęgą południowego i wschodniego Dekanu. Stopniowo rośnie jednak niezależność poszczególnych części państwa. Dodatkowym czynnikiem osłabiającym Kalingę jest rywalizacja z Andhrami, którzy zdobywają przewagę w walce o hegemonię w Indiach. Mimo to Kalinga przetrwa jeszcze długo.

  • Od I w. n.e. - Sanskryt staje się językiem literatury na równi z prakrytem (szczególnie z jego formą pali używaną przez buddystów). W IV-V w. panujący dotąd na południu Indii prakryt i przekształca się w uniwersalny język literatury, religii oraz polityki. Wiąże się to przede wszystkim z odrodzeniem hinduizmu, lecz także buddyści, a od VI w. dżiniści, zaczynają używać prakrytu w swoich dziełach. Kupcy indyjscy rozpowszechnią potem ten język w całej południowo-wschodniej Azji (rejon Irawadi, Dvaravati, Khmerowie, Czampa) oraz w Tocharistanie i Hotanie.

  • I w. n.e. - Nad rzeką Tungabhadra rozwijają się wspólnoty buddyjskie, które zapoczątkowują miasto Hampi.

W IV w. powstanie tu świątynia Wirupaksza (Pampapati) ku czci Sziwy, z którą wiąże się legenda o Sziwie. Według niej żyła tu niegdyś księżniczka Pampa, córka Brahmy. Jako żona Sziwy nakłoniła go do osiedlenia się w tym miejscu, a to stało się powodem założenia świątyni. Hampi oraz położone na przeciwległym brzegu rzeki Anegondi staną się potem ogromnym centrum pielgrzymkowym z licznymi i pięknymi świątyniami.

  • Ok. 80 - 104 r. n.e. - Gautamiputra Śatakarni rządzący w Andhra pokonuje Śaków i rozszerza państwo.

  • 104 - 170 r. n.e. - Ciągłe walki Andhra i Śaków.

  • Ok. 170 - 194 r. n.e. - Król Andhrów, Śri Jadźna Śatakarni, rozszerza swoje państwo, zyskując dostęp do Morza Arabskiego na zachodzie i Zatoki Bengalskiej na wschodzie.

  • III w. n.e.- Bramin Windhjaśakti zakłada własne państwo nad górną Godawari. Formalnie jest zależny od Kalinga. Dynastia wywodząca się od niego nosi nazwę Wakataków.

  • III w. n.e. - Między rzekami Godawari i Kriszna powstaje państwo Wengi (Śalankajana). Pierwszym władcą jest Dewawarman.

  • IV w. n.e. - Walki między Pitribhatami i Matharami doprowadzają do rozpadu monarchii Kalinga na dwa państwa - północne rządzone przez ród Ganga i południowe, gdzie panuje ród Wisznukundin.

Wakatakowie znad Godawari, gdzie rządzi król Prawarsena I Samradża (syn i następca Windhjaśaktiego), wykorzystują kłopoty Kalingi, aby umocnić swoje państwo i przekształcić je w najsilniejszy organizm polityczny całego Dekanu.

Na południe od Wakataków rozwija się w tym czasie coraz silniejsze konkurencyjne państwo Kadambów.

Między Godawari i Kriszna utrzymuje się nadal państwo Wengi, a jego władca Hastiwarman skutecznie walczy z Samudraguptą.

  • Połowa IV w. n.e. - Rudrasena II zostaje pokonany przez Guptów i poślubia Prabhawati, córkę Ćandragupty II. Wakatakowie stają się wasalami Guptów.

  • V w. - Państwo Wakataków ulega osłabieniu i w końcu rozpada się na drobne księstwa.

  • Koniec V w. - Królestwo Wengi zostaje podbite przez Wisznukundinów rządzących w Andhra.

  • 480 - 515 r. - Hariszena wykorzystuje osłabienie Guptów i jednoczy Wakataków, podbijając ich księstwa.

Jednak po jego śmierci królestwo znów ulega rozdrobnieniu.

  • VI w. - Ćaulukjowie podbijają księstwa Wakataków i Kadambów.