Mossi, Górna Wolta, Burkina Faso
X - XI w. - Początki państw Mossi w dorzeczu Wolty Białej z ośrodkami w Wagadugu, Jatenga i Fada N’Gurma.
XII - XIII w. - Mossi poszerzają granice dzięki zwycięskim wojnom prowadzonym głównie za pomocą doskonałej konnicy.
1337 r. - Mossi z Jatengi plądrują Timbuktu, korzystając z zamieszania w Mali po śmierci Musy I.
1464 r. - Władca Jatengi przekracza Niger, aby zdobyć udział w handlu przez Saharę i Sudan. Pokonany jednak przez Songhaj na północ od jeziora Debo musi zawrócić na południe.
1470 r. - Sonni Ali najeżdża Mossi i rabuje Jatengę, żeby zniszczyć pretendenta do panowania nad handlowymi szlakami.
Ok. 1475 - ok. 1500 r. - Moro-naba (król) Nassere I rządzi Jatengą.
Nassere napada Songhaj (1477-1478), a w 1480 r. zdobywa Ualata, gdzie żeni się z córką miejscowego władcy. Planuje trwałe zajęcie miasta, lecz w 1483 r. Sonni Ali rozbija Mossi, choć nie waży się zaatakować kraju Mossi. Za to nęka najazdami jego wasala Gurma (1485, 1492), spycha Mossi do defensywy i odbiera zyski z transsaharyjskiego i sudańskiego handlu.
1498 - 1499 r. - Pod wrażeniem pielgrzymki do Mekki Toure najeżdża Mossi pod hasłami świętej wojny. Rozbija Nassere I i rabuje Jatengę. Jednak próby islamizacji pokonanego kraju okazują się bezskuteczne i Toure musi się wycofać.
XVI - XIX w. - Mossi są samodzielni, choć pozostają w cieniu silniejszego Songhaju.
Songhaj organizuje łupieżcze wyprawy na Mossi (1549,1561-1562) i zależny od nich kraj Gurma (1570).
- Lata 1892 - 1893, 1897 - 1899 - Francuzi podbijają monarchię Mossi (Wagadugu) i obszar Kong (1898). Zachowują istniejące struktury polityczne, lecz narzucają im swój protektorat. Początkowo podbite obszary podlegają francuskiej administracji z Wybrzeża Kości Słoniowej, a od 1904 r. należą do Francuskiej Afryki Zachodniej.
Francuzi wprowadzają przymus pracy dla kolonialnych instytucji, a mężczyzn wcielają do armii. Równolegle zaczynają akcję misyjną mającą związać Afrykanów z katolicyzmem i władzą kolonialną.
1916 r. - Francuskie porządki kolonialne wywołują opór, który przeradza się w zbrojne powstanie.
1919 - 1932 r. - Po stłumieniu buntu Górna Wolta (terytorium dawnych państw Mossi) staje się odrębną kolonią w ramach Francuskiej Afryki Zachodniej.
1932 - 1947 r. - Górna Wolta jest podzielona między francuskie kolonie Niger, Sudan Francuski i Wybrzeże Kości Słoniowej. Jednak w latach wojny władza Paryża praktycznie upada, a Afrykanie zaczynają myśleć o całkowitym wyzwoleniu.
1947 r. - Górna Wolta zostaje ponownie zjednoczona, lecz tym razem jako terytorium zamorskie Francji.
Mieszkańcy tego obszaru coraz trudniej akceptują francuską władzę, organizują się w związki zawodowe i antykolonialne ruchy polityczne. Powstaje też antyfrancuska partyzantka.
1958 r. - Górna Wolta uzyskuje autonomię jako republika, lecz nie ustaje działalność partyzantów żądających pełnej niepodległości.
1960 r. - Francja uznaje niepodległość Górnej Wolty ze stolicą w Wagadugu (Uagadugu, Ouagadougou). Republikańskiemu rządowi podlega tradycyjna monarchia pełniąca rolę władzy lokalnej.
Pierwszym prezydentem i premierem zostaje Maurice Yaméogo (1921-1993), działacz katolicki, niedoszły ksiądz i były minister w ostatnim francuskim rządzie Górnej Wolty.
Główne plemiona kraju to Mossi, Bobo, Baule i Lobi. Francuski pozostaje językiem urzędowym, ale tylko 5% ludności potrafi czytać i pisać. Również tylko 5% ludności żyje w miastach. Reszta zamieszkuje prymitywne chaty bez wody i elektryczności. Kraj jest rolniczy, produkując przede wszystkim bawełnę i orzeszki ziemne. Istotnym elementem gospodarki jest też hodowla owiec, kóz i bydła. Ludność jest biedna i na ogół pędzi trudny żywot: dzień na wsi zaczyna się o świcie, kiedy trzeba przynieść wodę (czasami z odległości kilku kilometrów) i wypędzić zwierzęta na pastwisko, nie zawsze jest potem śniadanie i w większości wypadków rodzina je tylko jeden posiłek dziennie.
1960 - 1966 r. - Prezydent Yaméogo likwiduje kolonialny porządek ekonomiczny, co szybko doprowadza do załamania gospodarki Górnej Wolty. Z drugiej strony ma szeroko zakrojone plany polityczne, chce bowiem utworzyć Federację Mali złożoną z Górnej Wolty, Wybrzeża Kości Słoniowej, Senegalu, Sudanu Francuskiego i Dahomeju.
1966 r. - Na fali kryzysu ekonomicznego w Górnej Wolcie armia pod wodzą pułkownika S. Lamizany dokonuje przewrotu, żeby zapobiec wybuchowi wojny domowej. Yaméogo zostaje uwięziony; wyjdzie na wolność w roku 1970.
Do 1970 r. - Wojskowi rządzą Górną Woltą. Później zaś okresy rządów cywilnych są przerywane przez kolejne wojskowe dyktatury w latach 1974-1978 i 1980, chociaż od roku 1978 administracja jest już cywilna.
1974 r. - Graniczne starcia Górnej Wolty z Mali.
1982 r. - Major Jean-Baptiste Ouédraogo, katolik z ludu Mossi i jego Rada Powszechnego Zbawienia (Conseil de Salut de Peuple) przejmują władzę w Górnej Wolcie. Ouédraogo zostaje prezydentem, a urząd premiera przekazuje kapitanowi Thomasowi Sankarze (1949-1987), przeszkolonemu między innymi na Madagaskarze, gdzie obserwował zbrojne obalenie władzy Francuzów (1971-1972). Tam też Sankara przejął idee marksizmu. Po objęciu urzędu premiera staje się wojskowym dyktatorem, który głosi hasła lewicowe i antykorupcyjne. Dla podkreślenia zmiany sytuacji Sankara nazywa państwo Burkina Faso (1984), co w języku mossi oznacza Kraj Uczciwych Ludzi (paradoks, zważywszy powszechną korupcję). Sankara jako pierwszy rządzący w Afryce zaczyna akcję zalesiania, rozwija system edukacji, finansuje szczepienia, zaczyna walkę z AIDS. Jako pierwszy w Afryce zakazuje też tradycyjnego obrzezania. W polityce międzynarodowej wiąże kraj z Libią, Kubą, Angolą i innymi państwami kierującymi się zasadami marksizmu. Z tego powodu nie godzi się na udział Burkina Fasso w Międzynarodowym Funduszu Walutowym i Banku Światowym.
1987 r. - Przewrót wojskowy w Burkina Faso obala Sankarę, który zostaje zastrzelony.
Nowym dyktatorem kraju zostaje Blaise Compaoré z ludu Mossi. Wprowadza kraj do Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego. Compaoré utrzyma władzę do roku 2014, kiedy po masowych protestach ludności opuści kraj i wyjedzie do Senegalu.
Początek XXI w. - Burkina Faso jako jeden z pierwszych krajów Afryki wprowadza rośliny uprawne GMO, zwłaszcza kukurydzę, co znacząco zwiększa plony i dochody ludności.
2015 r. - W wyniku politycznego zamieszania po ucieczce Blaise’a Compaoré dochodzi do wyborów, które wygrywa centrolewicowy Ludowy Ruch na rzecz Postępu, a nowym prezydentem zostaje były premier Roch Marc Christian Kaboré.