Piraci z Malabaru

  • Do XV w. - Kupcy i piraci z Kerali tworzą rodzaj morskiej federacji (talassokracja) zwanej Malabar (Przełęcz), Mapila lub Moplah (miejscowa mieszana ludność arabsko-induska nosi nazwę Moplah) pod wodzą władcy z dynastii Zamorin rezydującego w mieście Kalikat.

Główne malabarskie porty to Kalikat, Mahe i Kannanore. Malabarowi podlegają również Lakszadiwy. Morze jest dla nich źródłem dochodów czerpanych zarówno z handlu, jak też z rozboju.

Życie mieszkańców Malabaru toczy się głównie wokół morza i o morzu opowiada wiele legend. Jedna z nich tłumaczy na przykład, jak powstają fale. Zły bóg głodu Writra uwięził niegdyś chmury, zatrzymując deszcz, co spowodowało głód. Zrozpaczeni ludzie poprosili wtedy o pomoc boga Indrę, który sporządził potężną włócznię z kości risziego, aby zabić Writrę i rozpędzić jego zwolenników. Niestety, część demonów zdołała się uratować i umknęła pod wody oceanu. Odtąd uparcie uderzają o brzegi lądów, chcąc się zemścić i zatopić siedziby ludzi.

  • Ok. 1698 r. - Konadżi Angria jest dowódcą pirackiej floty Malabaru, czyli wybrzeża Kerali na południowo-zachodnich krańcach Indii. Wznosi system nadmorskich twierdz jak na przykład Alibag, Savandrug czy Gheria.

  • Od 1704 r. - Konadżi Angria opanowuje cały handel w tym rejonie, skutecznie blokując ekspansję Brytyjczyków.

  • Do połowy XVIII w. - Ród Angria rządzi pirackim państwem jako lokalna potęga, która zagraża brytyjskim interesom.