Antyle

  • 1492 r. - Kolumb dopływa do Bahamów, Kuby i Santo Domingo (Hispanioli). Odkrywa, że język taina jest zrozumiały na wszystkich wyspach. Hiszpanie spotykają też nieznane im wcześniej zwierzęta. Na przykład Kolumb w 1493 r. obserwuje manaty, które uznaje za mityczne syreny.

Zaczyna się konkwista - podbój przez Hiszpanów dokonywany jednak nie siłami państwa hiszpańskiego, lecz jako kolejne prywatne ekspedycje rabunkowe finansowane przez wielkich posiadaczy, bankierów i rycerstwo. W tym sensie konkwista okazuje się zjawiskiem wpisującym się w sposób rozumowania i działania typowy dla późniejszego kapitalizmu.

  • 1494 r. - Potwierdzona przez papiestwo linia demarkacyjna dzieli posiadłości portugalskie i hiszpańskie. Antyle przypadają Hiszpanii.

  • XVI w. - Europejczycy poznają indiańskie rośliny użytkowe.

Kolumb odkrył dla Europy ananasa (Gwadelupa, 1493) i żyzne ziemie na Grenadzie (dotarł tu w 1498 r.), gdzie Hiszpanie zakładają pierwsze europejskie ogrody w Nowym Świecie funkcjonujące przez kilkaset następnych lat. Na Antylach powstają hiszpańskie plantacje bawełny i ananasa. W XIX-XX w. Antyle będą jednym z największych producentów ananasów obok Hawajów, ów i Malajów. Kukurydza przez Europę dociera do Chin ok. 1580 r., a słonecznik jest uprawiany w Hiszpanii i potem w całej Europie jako źródło oleju.

Z drugiej strony w Ameryce pojawiają się nieznane wcześniej uprawy. Na przykład Kolumb przywozi i sadzi na Hispanioli trzcinę cukrową (jego teść od dawna uprawia tę roślinę na Maderze). W 1515 r. zaczyna się masowa uprawa trzciny na antylskich plantacjach, stając się wkrótce podstawą miejscowej gospodarki. Uprawa trzciny rozprzestrzeni się potem nad Zatoką Meksykańską i w Ameryce Południowej. W XVI w. kolonizatorzy sprowadzają cytrusy: cytrynę, limonkę, pomarańczę.

Hiszpanie poszukują też drogich gatunków drewna, na przykład słynnego mahoniu (Swietenia mahoni) - ciemnego, twardego drewna cenionego w meblarstwie.

  • XVI w. - Hiszpańscy konkwistadorzy przywożą do Europy antylskie papugi potrafiące naśladować głos człowieka. Trzymane w klatkach staną się ulubionymi maskotkami na całym świecie.

  • XVI - XVII w. - Rozwój żeglarstwa dzięki stałym transatlantyckim kursom głównie potężnych hiszpańskich galeonów (rozwinięcie karaki) wiozących towary z kolonii w Nowym Świecie do europejskiej metropolii.

Żeglarze ustalają podział Małych Antyli na Wyspy Podwietrzne (od Wysp Dziewiczych do Gwadelupy) ustawione w łańcuch wzdłuż pasatu oraz Wyspy Zawietrzne (od Dominiki do Grenady) - w poprzek pasatu.

Bogactwa przewożone przez Atlantyk przyciągają uwagę morskich rabusiów, a Antyle stają się centrum piractwa. Z drugiej strony nie wszyscy piraci są zwykłymi bandytami. Powszechne jest korsarstwo, czyli napadanie statków walczących z krajem korsarza oraz kaperstwo, kiedy korsarz ma specjalne upoważnienie rządu albo króla do prowadzenia wojny.

  • XVI -XVII w. - Złota era amerykańskich pereł: ogromne ilości tych klejnotów są wydobywane na Karaibach, w Panamie i Zatoce Kalifornijskiej, a następnie eksportowane głównie do Europy. Jedna z najsławniejszych pereł ważąca 250 karatów, ofiarowana królowi Hiszpanii Filipowi II, zostaje znaleziona koło wenezuelskiej wyspy Margarita, której nazwa nieprzypadkowo oznacza perłę. W XVI i XVII wieku blisko 1/3 trybutu płaconego Hiszpanii przez Nowy Świat to perły z Margarity.

-1502 r. - Nicolas de Ovando zostaje gubernatorem Hispanioli. Zaczyna politykę przymusowego wysiedlania Indian, co często prowadzi do wybijania całych wiosek.

  • 1510 r. - Hiszpański król zezwala na sprowadzanie do kolonii w Ameryce murzyńskich niewolników.

W ramach systemu encomienda hiszpańscy kolonizatorzy zmuszają Indian do niewolniczej pracy, zwłaszcza na plantacjach, w zamian nawracając ich na chrześcijaństwo. Okazuje się jednak, że Indianie nie wytrzymują bezwzględnego wyzysku i szybko umierają. Dlatego Hiszpanie zaczynają sprowadzać niewolników z Afryki (początek szlaku Afryka-Ameryka-Europa), głosząc jednocześnie rzekomą niższość Murzynów jako gorszej rasy (rasizm kolonialny). W ten sposób handel niewolnikami wyrasta na jeszcze jedną ważną gałąź antylskiej gospodarki.

  • 1512 r. - Prawa z Burgos podporządkowują Hiszpanii kolonie w Nowym Świecie i zapewniają królowi pełną kontrolę nad handlem kolonii.

  • Od 1524 r. - Koloniami hiszpańskimi w Ameryce zarządza królewska rada Indii, Consejo de Indias. Spada znaczenie konkwistadorów jako panów podbitych ziem.

  • 1526 r. - Gonzalo Fernandez de Oviedo y Valdes pisze Historię naturalną Indii, pierwsze opracowanie przyrody Nowego Świata opublikowane w Sewilli 9 lat później.

  • 1542 r. - Nowe Prawo zastępuje dawne Prawa z Burgos regulujące stosunki kolonii i metropolii. Zdobywcy Nowego Świata zostają odsunięci od władzy, którą przejmują królewscy urzędnicy coraz częściej rekrutujący się spośród nowych przybyszów z Hiszpanii. Kreole zaś, czyli Hiszpanie urodzeni w Ameryce, czują się pokrzywdzeni.

  • 1530 - 1559 r. - Dominacja piratów francuskich (fliboustiers) podczas wieloletniej rywalizacji o panowanie na Antylach. Konflikt za kończy pokój francusko-hiszpański określający zakres wpływów obu państw (1559).

Największym korsarzem tego okresu jest Francuz Francois le Clerc.

  • Połowa XVI w. - Znika niemal cała przedkolonialna ludność Wielkich Antyli w czasie wypraw Kolumba licząca ok. 2 milionów ludzi. Jest to wynik planowych mordów dokonywanych przez Europejczyków łamiących opór Indian oraz chorób. Wraz z europejskimi kolonizatorami bowiem na Antylach szerzą się choroby Starego Świata: gruźlica, grypa, ospa i inne, które są mordercze dla Indian. Z czasem zaś dojdzie jeszcze zachodnioafrykańska odmiana trądu przywieziona wraz z murzyńskimi niewolnikami.

  • 1560 - 1620 r. - Na Karaibach dominują piraci angielscy, którzy działają głównie jako kaperzy atakujący obce statki. Najsławniejsi to John Hawkins, Francis Drake i Thomas Baskerville

  • 1628 r. - Holenderski pirat Piet Hein zdobywa podstępem dziewięć galeonów wiozących do Hiszpanii złoto, srebro i „korzenie”, czyli przyprawy. Strata jest tak wielka, że czasowo załamuje finanse Hiszpanii.

  • 1660 r. - Francuscy piraci odzyskują dominację na Karaibach i ją utrzymają przez ok. 20 lat.

  • XVIII w. - Na Antylach krąży specyficzny rodzaj pieniądza znany jako bit (od angielskiego bite - gryźć). Są to obcięte fragmenty innych monet, zazwyczaj hiszpańskich (peso) lub brytyjskich. W latach 1797-1823 bity przyjmują postać regularnych srebrnych monet bitych w brytyjskich Indiach Zachodnich. Bity będą używane w Indiach Zachodnich aż do początków XX w., a ostatnie ich edycje pojawią się w latach 1905 i 1913.

  • XVIII w. - Kończy się złoty wiek karaibskiego piractwa, choć morskie rozboje będą trwać jeszcze całe wieki.

W 1717 r. Jerzy I ogłasza amnestię dla piratów, a za opornych, którzy uparcie kontynuują rozbójniczy proceder wyznacza nagrodę. Stałe, silne floty wojenne skutecznie ścigają i niszczą statki pirackie. Zmniejszają więc zapotrzebowanie na kaperów i w końcu ich eliminują.