Golkonda i Hajderabad
1512 r. - Po upadku Bahmanidów Kuli Kutb Szach zakłada miasto-twierdzę i sułtanat Golkonda.
Druga połowa XVI w. - Golkonda opanowuje południe Dekanu między rzekami Kriszna i Godawari.
1589 r. - Kuli Kutb Szach z Golkondy zakłada miasto Hajderabad (Hajdarabad, Bhagnagar).
XVI/XVII w. - Golkonda staje się ważnym ośrodkiem wydobycia (złoża znane od ok. 2000 lat) oraz szlifowania diamentów. Stąd pochodzi na przykład niebieskozielony brylant Orłow. Kamień został skradziony ze świątyni Brahmy przez francuskiego żołnierza i po perypetiach trafił do Amsterdamu. Tam w 1772 r. kupuje go rosyjski książę Grigorij Orłow dla Katarzyny II. Odtąd kamień jest częścią berła rosyjskich carów.
Lata 1590. - W rzecznej dolinie na terenie Golkondy zostaje znaleziony wielki diament Szach ważący 88,7 karata. Miejscowy szlifierz wycina na jednej ze ścianek diamentu napis Burchan Nazim-Szach Drugi Rok 1000, aby zaznaczyć, że klejnot należy do władcy Achmednaharu. Po zdobyciu Achmednaharu przez Mogołów kamień Szach staje się ich własności, a na jednej ze ścianek zostanie umieszczony napis upamiętniający Wielkiego Mogoła Dżahangira z datą 1051. Kiedy władca Persji Nadir zdobywa Indie, kamień trafia do Teheranu, a około sto lat później Persowie wyryją kolejny napis i rok 1242. W 1829 r. rząd Persji ofiaruje diament Rosji, aby załagodzić napięcie po zamordowaniu rosyjskiego dyplomaty w Teheranie.
1591 r. - Koniec dżumy w Hajderabadzie upamiętniony budową łuku triumfalnego Czar Minar (Cztery Minarety).
XVII w. - Golkonda słynie z własnego stylu miniatur, który oddziała na plastykę Hajderabadu i reszty Dekanu.
1614 - 1692 r. - W Hajderabadzie powstaje Mekka Masdżid, gigantyczny meczet mieszczący 10 tysięcy wiernych.
1687 r. - Po ośmiu miesiącach oblężenia Aurangzeb zdobywa Golkondę.
1724 - 1725 r. - Asaf Dżah (Czin Kilicz-chan), od 1713 r. namiestnik Wielkiego Mogoła w Dekanie z tytułem Nizam (po arabsku Zarządca) Ul-Mulk, zdobywa niezależność. Rządzi do śmierci w 1748 r.
Reformuje administrację państwa i zakłada nową dynastię z siedzibą w mieście Hajderabad.
1727 - 1728 r. - Wojna z Marathami. Pokój w Śewgaon gwarantuje samodzielność Hajderabadu.
1737 - 1743 r. - Wojny Hajderabadu z Marathami.
1747 r. - Klęska głodu dotyka Hajderabad, poważnie osłabiając siłę państwa.
1748 - 1750 r. - Panuje Nasir Dżang, syn Asafa. Zaczyna się schyłek potęgi Hajderabadu. Rośnie znaczenie arystokratów kosztem władzy centralnej. Narastają trudności ekonomiczne.
1750 - 1752 r. - Walki o władzę umożliwiają wtrącanie się Francuzów w wewnętrzne sprawy państwa.
Nasir Dżang zostaje zamordowany, a francuski oddział pod wodzą J. F. Dupleixa osadza na tronie Muzaffara, który jednak też zostaje zamordowany. W tej sytuacji Francuzi wprowadzają na tron jego brata Salabat Dżanga (Nawaz-chana).
1753 - 1757 r. - Salabat Dżang przywraca porządek i z francuską pomocą odpiera ataki Marathów.
1758 r. - Bunt części armii Hajderabadu wykorzystany przez Marathów, aby zająć twierdzę Naldrug.
1759 - 1760 r. - Najazdy Marathów redukują władzę Hajderabadu do stolicy, części Bidaru i Bidżapuru.
1761 r. - Ali Nizam, nizam Hajderabadu (panuje do 1803 r., syn Asafa), odbiera Marathom stracone ziemie, lecz państwo już nigdy nie odzyska dawnej siły.
1768 r. - Brytyjczycy narzucają osłabionemu Hajderabadowi swoje zwierzchnictwo.
1790 - 1792 r. - Wojna Brytyjczyków i sprzymierzonego z nimi Hajderabadu przeciw Majsurowi.
Zwycięscy Brytyjczycy zajmują połowę Majsuru. W latach 1798-1799 Majsur zostaje częściowo włączony do Hajderabadu zależnego od Brytyjczyków.
1795 - 1797 r. - William Kirkpatrick (1754-1812, syn Jamesa Kirkpatricka, dowodzącego wcześniej brytyjskimi wojskami w Marlborough na Sumatrze) sprawuje urząd rezydenta brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej w Hajderabadzie. Potem zostaje wysłany do Cape Town w południowej Afryce.
1798 - 1805 r. - James Achilles Kirkpatrick (1764-1805, brat Williama) sprawuje urząd brytyjskiego rezydenta i reprezentanta Kompanii Wschodnioindyjskiej w Hajderabadzie.
Przechodzi do historii Hajderabadu jako fundator klasycystycznej rezydencji Koti, siedziby brytyjskich władz kolonialnych. Słynie z fascynacji kulturą Orientu, nosi persko-indyjski strój nawiązujący do kanonów mody panujących w Państwie Wielkiego Mogoła. Żeni się w obrządku muzułmańskim z miejscową arystokratką Khar-un-Nissa, a nawet utrzymuje niewielki harem.
- 1948 r. - Nizam Hajderabadu Fateh Dżung (1911-1948) próbuje założyć samodzielny sułtanat, lecz traci władzę po wkroczeniu armii Indii. W 1949 r. miasto Hajderabad (Hyderabad) zostaje stolicą indyjskiego stanu Andhra Pradesh.