Wczesna historia Azji Wschodniej
Od 40. tysiąclecia p.n.e. - Kolejne fale Homo sapiens wypierają i wchłaniają starsze formy człowieka zamieszkujące wschodnią Azję. Mongoloidzi stopniowo stają się grupą dominującą.
Ok. 12 tysięcy lat p.n.e. - Dzięki obfitości pożywienia ludność zaczyna półosiadły i osiadły tryb życia w oparciu o rybołówstwo i zbieranie dzikich roślin. Osiadły styl życia społeczeństw mezolitycznych pozwala rozwinąć ceramikę: pojawiają się ręcznie lepione naczynia gliniane, mniej lub bardziej wypalane w ogniu.
Od ok. 10. tysiąclecia p.n.e. - Kształtują się nowe wschodnioazjatyckie grupy językowe: ałtajska (turecka i mongolska) oraz chińsko-tybetańska (z czasem rozdziela się na chińsko-tajską i tybetańsko-birmańską). Po pierwotnych paleomongoloidach pozostaje rodzina paleoazjatycka i lud Ajnu. Na południu zaś kształtują się rodziny języków austroazjatyckich i austronezyjskich, związanych ze starszą ludnością przesuwającą się ku Indonezji, Oceanii i Australii. Plemiona austronezyjskie najdłużej utrzymują się na Tajwanie.
6000 r. p.n.e. - Zaczyna się hodowla jedwabnika.
Jezioro Junczeng jest centrum wydobycia soli.
- 5000 - 3000 r. p.n.e. - Początek neolitu w Azji Wschodniej.
Z Indii dociera ryż, który stanie się podstawą wyżywienia ludności na południu Azji Wschodniej. W północnej części Niziny Chińskiej pojawia się uprawa różnych zbóż: prosa (Panicum), kaoliang (Andropogon sorghum) i jęczmienia (Hordeum). Rozwija się produkcja piwa głównie z ryżu, prosa i jęczmienia. Potem znana jest soja (Glycine hipsida) dostarczająca nasion bogatych w tłuszcz i białko, fasola adzuki (Phaseolus angularis), cebula, ogórek, rzodkiewka i inne. Już w 4. tysiącleciu uprawiane są drzewa owocowe, na przykład jabłoń (Malus) i morwa (Morus alba).
W rejonie Tybetu powstaje silny pies typu mastiff o potężnych szczękach, używany do walki.