Dar Fur
Od 3. tysiąclecia p.n.e. - Przez góry Dar Fur wiodą szlaki handlowe z Kusz i Egiptu na zachód aż nad Niger. Znane jest kopieniacze rolnictwo, hodowla i ceramika (zapożyczona znad Nilu).
IV w. n.e. - Wpływy Meroe. Powstaje plemienne państewka oparte na hodowli i rolnictwie oraz pośrednictwie w handlu.
Od V w. - Chrystianizacja miejscowego ludu Fur przez misjonarzy i kupców z Nubii.
Ok. X w. - W mieście Ajn Fara (Dar Fur) istnieje kościół i klasztor, wyznaczający granice wpływów Nubii.
X - XIV w. - Plemię Dadżu podbija Dżabal Uri oraz lud Fur i zakłada niewielką monarchię.
XIII w. - Kanem opanowuje Dar Fur. Handlowe miasto Dżabal Uri przeżywa swój złoty okres.
XIV w. - Dar Fur przeżywa okres supremacji plemion Bulala panujących również w Kanem.
XV - XVI w. - Lud Tundżur przynosi do Dar Fur islam z Bornu i Wadai. Chrześcijaństwo zaczyna zanikać.
Pierwszy władca z dynastii Tundżur Ahmed el-Makur żeni się z córką ostatniego władcy z dynastii Dadżu, co ułatwia islamizację.
Koniec XVI w. - Sułtan Dali (prawnuk Ahmeda el-Makur) wprowadza kodeks prawny Kitab Dali używany jeszcze w XX w.
Ok. 1596 - ok. 1637 r. - W Dar Fur panuje Sulejman (wnuk Dalego) w języku fur określany jako Solon, czyli Arab.
1603 r. - Po śmierci Idrisa III, władcy Kanem-Bornu, Sulejman Solon uniezależnia Dar Fur i między innymi dlatego jest uważany za założyciela muzułmańskiej dynastii Keira zwanej też Fur, która będzie panować do do 1916 r.
Do końca XVII w. - Dynastia Keira wprowadza feudalny system hakura, czyli rozdawnictwo ziem uprawnych, pastwisk i dóbr, zwłaszcza niewolników, przez władcę, zależnie od zasług osób obdarowanych. Sułtan decyduje, komu i co dać oraz komu odebrać. Oczywiście obdarowani to niemal zawsze bogaci i wpływowi arystokraci, na których sułtan może się oprzeć w razie zagrożenia lub konfliktu.
XVII/XVIII w. - Ahmed Bukr, wnuk Sulejmana, doprowadza Dar Fur do rozkwitu. Popiera islam i osadnictwo z Bornu. Swoją władzę rozciąga aż do Atbary nad Nilem. Pozostawia kraj silny, lecz pod władzą skłóconych synów.
1722 - 1785/1786 r. - Walki następców Bukra o tron prowadzą do rozpadu państwa na mniejsze monarchie.
Najwybitniejszy z synów Bukra, sułtan Muhammed Terab walczy z monarchią Sannar, docierając aż do Omdurmanu, gdzie jednak zatrzymuje go Nil i zmusza do odwrotu. Według tradycji zostaje otruty przez żonę.
- Koniec XVIII w. - W Dar Fur rządzi Abd-er-Rahman, syn Bukra.
Przenosi stolicę z Kobb do El-Faszer, miasta, które sam założył (1791/1792 r.). Nawiązuje kontakt z Napoleonem, który prosi o przesłanie mu do Egiptu 2000 niewolników (1799 r.).
- Początek XIX w. - Sułtan Mohammed-el-Fadhl (syn i następca Abd-er-Rahmana).
Przez pewien czas kieruje nim eunuch Mohammed Kurra, najpotężniejszy dostojnik na dworze. Z czasem jednak sułtan wyzwala się spod jego wpływu i zaczyna prowadzić samodzielną politykę.
Mohammed-el-Fadhl jest znany z tego, że próbuje wymordować arabskie plemiona Rizeigat, które uznaje za groźne dla swojej władzy. Jednakże, mimo serii masowych mordów nie zdoła przeprowadzić swego planu do końca.
1820 - 1823 r. - Najazd egipski pustoszy Dar Fur. Sułtanat traci Kurdufan po klęsce pod miejscowością Bara (19 VIII 1821 r.).
1838 r. - Sułtan Mohammed-el-Fadhl umiera na trąd, pozostawiając czterdziestu synów, co oczywiście wywołuje spór o władzę.
Od 1856 r. - Chartumski kupiec Al-Zubajr Rahma zakłada sieć handlowych faktorii z własnymi siłami zbrojnymi i opanowuje rozległy obszar Bahr al-Ghazal na południe od Dar Fur. Okazuje się poważnym konkurentem dla sułtanatu.
1838 - 1873 r. - Panuje trzeci syn Fadhla Mohammed Hassan. Znany z religijności. Po utracie wzroku przez sułtana (1856 r.) prawdziwym władcą kraju staje się jego energiczna siostra Zamzam.
1873 r. - Po śmierci Hassana sułtańską władzę w Dar Fur przejmuje jego najmłodszy syn Ibrahim. Wkrótce popada w konflikt z potężnym kupcem Al-Zubajr Rahmą.
1874 r. - Sprzymierzony z Rahmą egipski wódz Zubeir zdobywa El-Faszer. Ibrahim ginie w bitwie. Jego wuj Hassab Alla trafia do niewoli (1875 r.) i zostaje wywieziony do Kairu. Dar Fur traci niezależność, choć nadal rządzi nim ród Keira.
1883 - 1899 r. - Dar Fur jest zdominowane przez Sudan po zdobyciu stolicy przez mahdystów w 1883 r.
Po brytyjskim podboju Sudanu Dar Fur dostanie się pod władzę Wielkiej Brytanii.
- 1916 r. - Upadek dynastii Keira, gdy ostatni sułtan Ali Dinar zostaje zdetronizowany przez Brytyjczyków.
Tereny dawnego sułtanatu wchodzą w skład brytyjskiego a potem niezależnego Sudanu, lecz ludność Dar Fur nadal czuje się odrębna i nie przestaje myśleć o niepodległości.
- XX/XXI w. - W Dar Fur działa antysudańska partyzantka i toczą się krwawe walki, w trakcie których dochodzi do masowego ludobójstwa i aktów terroru. Dar Fur chce oderwać się od Sudanu.