Szwajcaria
- 1291 r. - Niemieckojęzyczne prowincje alpejskie (kantony leśne Schwyz, Uri i Unterwalden) zakładają konfederację dla obrony przed wyzyskiem ze strony Habsburgów. Umowa zostaje zawarta na łące Rütli (Grütli) w kantonie Uri.
Konfederaci walczą o samodzielność pod wodzą Waltera Fürsta, który stanie się narodowym bohaterem nowego państwa zwanego Szwajcarią (po niemiecku Schweiz, po francusku Suisse, po włosku Svizzera, a po łacinie Helvetia od celtyckiego plemienia Helwetów). Nowe państwo zamieszkują ludzie mówiący kilkoma językami i odwołujący się do rozmaitych tradycji, nawet do starożytnych Retów i rzymskiej prowincji Raetia, lecz dominującym elementem jest żywioł niemiecki.
1307 r. - Według tradycji słynny mistrz kuszy Wilhelm Tell przybywa do Altdorfu, a gdy nie okazuje szacunku wójtowi Gesslerowi, zostaje zmuszony do zestrzelenia jabłka z głowy swojego syna. Dokonuje tego, lecz odtąd walczy z habsburską władzą.
Od 1315 r. - Dzięki zwycięstwom pod Morgarten (15 XI 1315 r.), Laupen (1339 r.), Sempach (1386 r.) i Näfels (1388 r.) Szwajcaria utrzymuje niepodległość. Do narodowej legendy przechodzi Arnold Winkelried von Stans, który pod Sempach rzucił się piersią na dzidy wrogów, aby zrobić wyłom w ich szeregu.
Do 1353 r. - Stara Konfederacja obejmuje trzy kantony założycielskie Schwyz, Uri i Unterwalden oraz kilka nowych. Do Szwajcarii przyłączyły się bowiem Lucerna (Luzern, osada założona w VIII w. przy klasztorze benedyktynów) w 1332 r., Zurych w 1351 r., Glarus w 1352 r., Zug w 1352 r. i Berno (Bern) w 1353 r.
1405 r. - Wielki pożar doszczętnie niszczy Berno zabudowane w większości drewnianymi domami. W ich miejsce staną trwalsze budynki z kamienia, głównie piaskowca.
1412 - 1415 r. - Północna granica Szwajcarii opiera się o Ren na wschód od Bazylei (Basel).
1416 r. - Opanowanie ziem nad Rodanem do Przełęczy św. Bernarda.
1476 r. - Bitwa pod Murten (Morat) kończy najazd Burgundii. Jest to znaczące zwycięstwo Szwajcarów. Gdyby Szwajcaria przegrała to starcie, mogłaby w ogóle zniknąć jako samodzielne państwo.
1477 r. - Matthäus Schinner zostaje katolickim księdzem w Aernen. Głosi ideę Szwajcarii ponad podziałami kulturowymi.
1481 r. - Do szwajcarskiej konfederacji przyłączają się Solura i Fryburg.
1499 r. - Oficjalne uznanie niepodległości Związku Szwajcarskiego przez Habsburgów. Państwo składa się z 13 kantonów, 10 okręgów sojuszniczych i kilku okręgów zależnych. Najbogatsze są Berno i Zurych, duże ośrodki rzemiosła i handlu. Do najbiedniejszych należą zaś kantony leśne - rolnicze i pasterskie. Każdy kanton posiada własną formę rządu od arystokracji i patrycjatu miejskiego (Berno) do rady składającej się z reprezentantów większości klas społecznych (Zurych).
Symbolem Szwajcarii staje się biały równoramienny krzyż na czerwonym tle. Granice państwa opierają się o pasma górskie, co sprzyja obronie przed silniejszą armią Habsburgów. Jest to ubogi kraj hodowców owiec i rolników. Sławą cieszą się szwajcarskie sery, znane już Rzymianom, a od XV w. ceniony jest ementaler (od doliny Emmenthal) i gruyere. Poważnym źródłem dochodów jest też bitne wojsko, wynajmowane przez wiele krajów Europy. Na przykład w roku 1506 papież Juliusz II tworzy Gwardię Szwajcarską, mającą chronić głowę Kościoła rzymskokatolickiego (od XIX w. będzie pełnić rolę wyłącznie reprezentacyjną).
Początek XVI w. - Do Szwajcarii przyłączają się Bazylea (Basel, w 1501 r.), Szafuza (w 1501 r.) i Appenzell (w 1513 r.).
1515 r. - 30 tysięcy szwajcarskich najemników z Berna i Fryburga wspiera papieża i rządzoną przez biskupów Genewę w walce przeciw Francji. Połowa z nich ginie w bitwie pod Marignano, lecz francuski król rezygnuje z podboju Szwajcarii i zawiera pokój we Fryburgu (29 XI 1516 r.).
Genewa zaś, choć formalnie podległa Sabaudii, utrzymuje daleko posuniętą autonomię.
1516 - 1565 r. - Genialny szwajcarski językoznawca, bibliograf, przyrodnik, miłośnik gór, wynalazca ołówka i lekarz Conrad von Gessner (Konrad von Gessner/Geßner/Gesner).
1519 r. - Ulrich Zwingli (1484-1531) z Zurychu, podobnie jak Luter, potępia i zakazuje handlu odpustami. W 1522 r. wydaje książkę o reformie religijnej, która staje się podstawą szwajcarskiej Reformacji. Powstaje kościół Zwingliego zarządzany przez pastorów wybieranych przez wiernych. Reforma przyjmuje się w miastach: Zurych, Berno, Bazylea, Saint-Gallen. Wiejskie kantony leśne, czyli Schwyz, Unterwalden, Uri, Lucerna i Zug pozostają przy katolicyzmie.
1529 - 1531 r. - Kantony protestanckie atakują katolickie i na krótko je podbijają (1529). Katolicy zaś pokonują protestantów pod Kapell (Zwingli ginie w bitwie 11 XI 1531 r.). Ostatecznie oba wyznania zyskują równe prawa i odtąd każdy kanton może decydować o swojej religii.
Kształtuje się instytucja referendum, czyli głosowania całego społeczeństwa w ważnych sprawach ogólnych. Z czasem referenda przyjmą się we wszystkich krajach demokratycznych na całym świecie.
1535 r. - Osiadły w Genewie Jean Kalwin (Cauvin, 1509-1564) z Francji wydaje książkę o swoim rozumieniu chrześcijaństwa, odbiegającym od interpretacji Lutra i Zwingliego, choć także opartym głównie na Ewangeliach. Kalwin zakłada w Genewie protestancką wspólnotę (1536), na czele której pastorowie („pasterze bożej trzody”), duchowni wybierani przez gminę. Kalwin eksponuje wszechmoc Boga, co prowadzi do teorii predestynacji, czyli wiary, że tylko boska wola decyduje o zbawieniu człowieka, chociaż ludzie mają bezwzględny obowiązek pracować, dbać o czystość wiary i szerzyć ją choćby siłą. W latach 1540-1546 Kalwin stoi na czele genewskiej gminy protestanckiej. Jest surowy, agresywny i fanatyczny: zwalcza zabawy, sztukę i swobodę intelektualną jako szkodliwe na drodze do Boga. Na jego rozkaz ginie kilkadziesiąt osób oskarżanych o bezbożność. W roku 1559 powstanie akademia kalwińska w Genewie jako intelektualne centrum nowej wiary.
Lata 1540. - Jednym z najważniejszym kalwińskich przywódców w Genewie jest Besançon Hugues, którego nauki staną się podstawą religijnych poglądów Hugenotów we Francji.
1566 r. - Według licznych świadków nad Bazyleą pojawiają się dziwne koliste obiekty, które zdają się wylatywać ze Słońca. Zdarzenie pokażą potem w drzeworytach Samuel Apiarius i Samuel Coccius (Koch). W XX w. niektórzy uznają to za UFO.
1601 r. - W Genewie, centrum zegarmistrzostwa od XVI w., powstaje pierwszy w świecie cech zegarmistrzów Maitrise des horlogers. W połowie XVII w. złotnik Daniel Jean-Richard wprowadza system etablissage, gdzie pracownicy w manufakturach składają części wytwarzane przez inne manufaktury, dzięki czemu produkcja jest szybsza, tańsza i lepszej jakości.
1602 r. - Franciszek Salezy (1567-1622) zostaje katolickim biskupem Genewy i jednym z czołowych działaczy kontrreformacji zwalczających protestantyzm. Kanonizowany przez Kościół katolicki.
1623 - 1708 r. - Nicolaus Bernoulli, bogaty mieszczanin z Bazylei, założyciel słynnego rodu matematyków i fizyków.
Jego rodzina przybyła z Antwerpii uciekając przed prześladowaniami ze strony katolickich władz, ponieważ Niderlandy są w tym częścią monarchii Habsburgów. Rodzina Bernoulli zaś wyznaje kalwinizm. Natomiast w Szwajcarii kalwiniści cieszą się swobodą religijną.
Zdolności matematyczne wykazują trzej synowie Nicolausa, Jakob/Jacques (1654-1705), Nicolaus (1662-1716) i Johann I (1667-1748), a także jego wnukowie Nicolaus I (1687-1759, syn Nicolausa), Nicolaus II (1695-1776, syn Johanna I), Daniel (1700-1782, syn Johanna I) i Johann II (1710-1790, najmłodszy syn Johanna I). W kolejnym pokoleniu predyspozycje do matematyki wykazują synowie Johanna II: Johann III (1744-1807), Daniel II (1751-1834), Nicolaus (1754-1841) i Jakob II (1759-1789).
1648 r. - Mocarstwa europejskie, w tym cesarz, formalnie uznają istnienie Szwajcarii.
XVIII - XIX w. - Szwajcaria staje się wytwórcą najlepszych zegarków, które są napędzane za pomocą sprężyny. Wielkim osiągnięciem jest uruchomienie produkcji samonakręcających się zegarków, gdzie ruch człowieka naciąga sprężynę wynalezionych przez Szwajcara Abrahama Louisa Perreleta (lata 1770.) i Belga Huberta Sartona (1778). Ostatnim elementem budującym potęgę szwajcarskiej mechaniki precyzyjnej jest wynalezienie spiralnej sprężyny do napędzania zegarków, czego w roku 1814 dokonuje Jacques Frédéric Houriet (1743-1830).
Powstają słynne firmy produkujące zegarki jak Longines w Saint-Imier (1832), Patek w Genewie (polscy imigranci A. Patek i F. Czapek, 1839) i Omega w La Chaux-de-Fonds (Louis Brandt, 1848).
- 1707 - 1783 r. - Leonhard Euler, uznawany za największego szwajcarskiego matematyka.
Urodzony w Bazylei w rodzinie kalwińskiego pastora ma zostać duchownym, lecz za namową Johanna I Bernoulliego poświęca się naukom ścisłym. Zajmuje się filozofią przyrody, rozchodzeniem dźwięku, rozmaitymi zagadnieniami matematyki i fizyki. Od roku 1727 pracuje w Petersburgu, w roku 1741 przenosi się do Berlina, a od roku 1766 aż do śmierci znów mieszka w Petersburgu.
1750 - 1832 r. - Francois Huber, jeden z największych badaczy pszczół.
1782 r. - W Szwajcarii zostaje odnotowane jedno z ostatnich w Europie spaleń na stosie za czarownictwo.
1798 r. - Napoleon zajmuje Szwajcarię i przekształca w zależną od niego Republikę Helwecką, a Genewę przyłącza do Francji. W roku 1802 Wallis (Valais) nad Rodanem czyni odrębną republiką, którą 8 lat później włączy do Francji. Likwiduje feudalizm oraz wprowadza wolność polityczną i religijną. Zbyt duże koszty wykupienia ziemi przez chłopów prowadzą jednak do buntów, które Francuzi muszą tłumić siłą.
1800 - 1814 r. - Barry, pies rasy bernardyn służący jako pies-ratownik w schronisku na Przełęczy św. Bernarda. Według dużo późniejszej legendy Barry miał rzekomo samodzielnie uratować 40 osób zagubionych w górach lub zasypanych lawiną.
1803 r. - Napoleon nadaje Republice konstytucję jako federacji.
Do Szwajcarii zostają przyłączone: Sankt Galen, Gryzonia, Argowia, Turgowia, Ticino i Vaud.
Od 1805 r. - Zawody sportowe, zwłaszcza zapasy, koło zamku Unspunnen (znane już w 1215 r,) stają się szwajcarskim świętem
1815 r. - Szwajcaria zostaje proklamowana państwem neutralnym. Genewa, Neuchatel i Wallis (Valais) przystępują do federacji.
1830 - 1831 r. - Pod wpływem rewolucji we Francji rząd szwajcarski wprowadza wolność prasy i polityczną równość obywateli. Spowoduje to wojnę domową w kantonie Bazylei (w 1833 r.) wywołaną przez niezadowoloną arystokrację oraz podział kantonu na dwie samodzielne części: miasto i wieś.
1834 r. - W Bernie G. Mazzini zakłada ruch Młodej Europy (kontynuacja ruchu karbonariuszy i Młodej Italii), walczący o wyzwolenie narodowe, ustrój republikański i odrodzenie moralne (wpływy masonerii). Młoda Europa zaprzestanie działalności już po kilku latach, lecz lokalne odłamy organizacji, Młode Niemcy, Młoda Francja i inne, ogromnie przyczynią się do propagowania antyfeudalnych i antyklerykalnych idei wolnościowych oraz multikulturowości.
1835 r. - Szwajcarski pedagog Friedrch Froebel organizuje pierwszą klasę przedszkolną (Kindergarten) mającą przygotować dzieci do nauki w szkole. Podobne przedszkole zorganizuje potem w Blankenburgu w Prusach (1837), chociaż w 1851 r. przedszkola zostaną tam zakazane ze względu na rozdźwięk idei Froebela z militarystycznym wychowaniem pruskim. Przedszkola upowszechnią się w całej Europie, a w XX w. również poza nią.
1841 r. - W kantonie Aargau władzę przejmują radykałowie dążący do szybkiej przebudowy społeczeństwa, co wywołuje protest miejscowego kleru i w konsekwencji likwidację zakonów.
Leonard Widmer tworzy tekst hymnu państwowego w oparciu o wiersz niemieckojęzycznego szwajcarskiego poety Albrechta von Hallera napisany w roku 1729. Hymn jest śpiewany na melodię brytyjskiego God Save the King, co w XX wieku stanie się powodem zażenowania. W rezultacie w roku 1961 zostanie wprowadzony nowy szwajcarski hymn z tekstem starego wiersza z roku 1843 śpiewanego na melodię kościelnego psalmu. Niestety, ani melodia, ani tekst nie są wyraziste, więc w roku 2012 zostanie ogłoszony konkurs na nowy szwajcarski hymn.
1845 r. - Katolicy organizują Sonderbund, związek kantonów opowiadających się przeciw reformom. Obejmuje on Schwyz, Uri, Unterwalden, Zug, Freiburg, Wallis i przewodząca im Lucernę. W 1847 r. wybucha wojna między Sonderbund popieranym przez Austrię i Francję a rządem szwajcarskim, za którym opowiada się Wielka Brytania. Zwycięża rząd i kierunek reformatorski.
1848 r. - Pod wpływem Wiosny Ludów Szwajcaria proklamuje związkową republikę z systemem samorządów. Poszczególne kantony są w różnym stopniu zintegrowane z resztą federacji. Najluźniej związana jest francuskojęzyczna Genewa (Geneve) na zachodzie, a najsilniej niemieckie kantony stanowiące większość federacji.
W 1873 r. nowa konstytucja zwiększy rolę ogólnopaństwowego referendum (głosowania całej ludności w określonych kwestiach). Na całym świecie nie ma drugiego kraju, w którym w tak wielkim stopniu zastosowano demokrację bezpośrednią, opartą na powszechnym głosowaniu (referendum) w niemal każdej sprawie.
1860 r. - Powstaje firma Nestlé, wkrótce jedno z najważniejszych przedsiębiorstw w Szwajcarii. Specjalizuje się w produkcji kakao, kawy i mleka w proszku, a od roku 1938 również kawy rozpuszczalnej, która w ciągu XX wieku podbije całą planetę.
1865 r. - Szwajcaria wchodzi do Łacińskiej Unii Monetarnej.
1866 r. - I Kongres Międzynarodówki w Genewie wysuwa program socjalistów przewidujący ośmiogodzinny dzień pracy, legalizację ruchu związkowego i tworzenie spółdzielni. Następny kongres odbędzie się już w 1867 r. ale ujawni sprzeczności między socjalistami, komunistami i anarchistami, stając się początkiem rozpadu lewicy na kilka nurtów.
Socjaliści twierdzą, że należy utrzymać ograniczoną własność prywatną, a rolą państwa jest zapewnienie obywatelom równych praw i ochrony pracownika. Komuniści żądają zbrojnej rewolucji i zbudowania ekonomii wyłącznie na podstawie własności państwowej, rozumianej jako wspólna własność wszystkich obywateli. Natomiast anarchiści w ogóle odrzucają ideę państwa i wszelkiej władzy (stąd ich czarny sztandar znamionujący bunt).
Z czasem rozwinie się czwarty nurt - syndykalizm reprezentowany przez Francuzów G. Sorela (1847-1922), inspirowanego filozofią Bergsona (prymat ludzkiego działania nad regułami) oraz Fernanda Pelloutier (1867-1901), przywódcy Powszechnej Konfederacji Pracy założonej w 1895 r. Według Karty z Amiens (1906) syndykaliści chcą organizowania związków zawodowych i drogą parlamentarną wymuszania zmian prawa państwowego (zasiłki dla bezrobotnych, urlopy, emerytury i renty) poprzez strajki. Ze względu na podobieństwo do anarchizmu przeciwnicy nazywają ich anarchosyndykalistami.
1866 r. - Niemiecki farmaceuta Henri Nestlé (1814-1890) zakłada w Szwajcarii przedsiębiorstwo produkujące żywność. W XX w. korporacja Nestlé będzie największym wytwórcą żywności na świecie, specjalizującym się przede wszystkim w żywności dla małych dzieci jak mleko skondensowane (zagęszczone przez odwodnienie) i różnego rodzaju odżywki.
1867 r. - Liga Pokoju i Wolności, pierwsza pacyfistyczna organizacja świata, zwołuje kongres w Genewie. Przewodzi jej Garibaldi, a inspiratorem idei jest Hugo, który postuluje (1847, 1851) też utworzenie unii państw Europy.
1868 r. - Alexander Spengler i Holender Willem Jan Holsboer zakładają w Davos we wschodniej Szwajcarii drugie na świecie sanatorium leczące gruźlicę wzorowane na niemieckim Görbersdorf (Sokołowsko). Od końca XIX w. Davos stanie się jednym z najpopularniejszych centrów górskiej turystyki, a potem także ośrodkiem sportowym.
1873 r. - Szwajcaria zrywa stosunki dyplomatyczne z Watykanem i wydala katolickich biskupów mieszających się do polityki państwa. Kontakty zostaną przywrócone w 1920 r.
1875 - 1961 r. - Carl Gustav Jung, uczeń Freuda, twórca pojęcia archetypu fundamentalnego dla psychologii i kultury.
1876 r. - Wynalezienie czekolady umożliwia rozkwit szwajcarskiego przemysłu cukierniczego. Wzrasta import kakao.
1877 r. - W Zurychu powstaje giełda, która wkrótce zamieni miasto w finansową stolicę państwa, a w XX w. w największe miasto Szwajcarii.
1879 r. - W Szwajcarii powstaje biuro koordynujące pracę poczt większości państw świata. W roku 1893 zostanie tu ulokowana analogiczna struktura kontrolująca światowy transport.
1884 r. - Karl Eisener zakłada fabrykę noży w Ibach-Schwyz. Wprowadza logo w postaci tarczy z krzyżem (1909) i nazywa firmę Victorinox (1921) od imienia swojej matki i stali nierdzewnej inox. Słynie z najlepszych na świecie scyzoryków, czyli wielofunkcyjnych noży z licznymi składanymi ostrzami. Szwajcarzy jeszcze raz okazują się mistrzami precyzji.
1887 - 1961 r. - Blaise Cendrars. Podróżnik, ochotnik Legii (w bitwie traci prawe ramię) i pisarz. Od 1916 r. obywatel Francji.
1906 r. - Powstaje urząd konserwatora przyrody, którego zadaniem jest ochrona środowiska naturalnego. Osiem lat później powstanie pierwszy szwajcarski park narodowy w Alpach Retyckich przy granicy z Włochami.
1907 r. - Ujednolicenie prawa na terenie wszystkich szwajcarskich kantonów. Powstaje Narodowy Bank Szwajcarii (centralny) koordynujący działalność wszystkich instytucji bankowych w kraju.
1914 - 1918 r. - Podczas I wojny światowej Szwajcaria zachowuje neutralność.
Rząd zaczyna budowę bunkrów wzdłuż granic i głównych dróg, żeby zabezpieczyć się przed ewentualną agresją. Po wojnie powstaje jeszcze więcej bunkrów, co w połączeniu z wysokimi górami dość dobrze zabezpiecza Szwajcarię przed ewentualną agresją (na przykład Hitlera a potem Układu Warszawskiego), mimo stosunkowo nielicznej szwajcarskiej armii.
1920 r. - Genewa zostaje siedzibą Ligi Narodów, a neutralna Szwajcaria członkiem tej organizacji.
1921 - 1990 r. - Friedrich Dürrenmatt, największy niemieckojęzyczny pisarz i dramaturg szwajcarski.
1921 - 1924 r. - Szwajcaria i Liechtenstein zawierają unię celną, monetarną i gospodarczą.
Kraj industrializuje się, co jednak wymaga dużych ilości energii, a Szwajcaria nie ma pokładów węgla. Wkrótce ruszy więc program budowy wielkich elektrowni wodnych wykorzystujących liczne górskie rzeki. Wśród pierwszych projektantów i budowniczych elektrowni wyróżnia się polski inżynier Gabriel Narutowicz.
1925 r. - W Locarno odbywa się konferencja regulująca stosunki międzynarodowe, a szczególnie sytuację Niemiec.
Lata 1930. - Szwajcaria jest źródłem inspiracji dla nowych ideologii. Na przykład w 1939 r. toczy się tu gorąca dyskusja nad książką An Inquiry Into the Principles of the Good Society. Jej autor, Amerykanin W. Lippmann, tworzy doktrynę neoliberalizmu: wolny rynek i umiarkowany interwencjonizm państwa pełniący rolę regulatora. Rośnie rola turystyki, szczególnie zimowej (narciarstwo).
1934 r. - Najbardziej liberalna ustawa bankowa świata: szwajcarskie banki nie wymagają danych personalnych od klientów i nie ujawniają żadnych informacji finansowych. W ten sposób banki górskiego, prowincjonalnego kraju stają się bardzo atrakcyjne i przynoszą Szwajcarom ogromne zyski. W rezultacie już w połowie stulecia Szwajcaria posiada największe po Stanach Zjednoczonych zapasy złota na świecie, a w jej bankach znajduje się około 1,4 biliona dolarów.
1939 - 1945 r. - Formalnie Szwajcaria jest neutralna. Zgodnie z oficjalną wersją Hitler rzekomo planuje jej podbój, lecz rezygnuje ze względu na rozbudowany system bunkrów i niedostępny górski teren. W rzeczywistości Szwajcaria ściśle współpracuje z Hitlerem, więc jej podbój nie miałby sensu. Szwajcarskie banki bowiem kupują od hitlerowców złoto zrabowane w całej Europie. W dużej części pochodzi ono z przetopionych złotych zębów wyrwanych zwłokom w obozach koncentracyjnych. W latach 1940-1945 do szwajcarskich banków trafi ok. 345 ton złota, a Niemcy zyskują franki szwajcarskie, za które kupują od Rumunii, Szwecji czy Portugalii surowce potrzebne do prowadzenia wojny. Pieniądze zostają wtedy przelane na rumuńskie, szwedzkie czy portugalskie konta w Szwajcarii, a zakupione surowce wędrują do Niemiec.
Poza tym w Szwajcarii działają wywiady wszystkich walczących stron i dochodzi do tajnych negocjacji między walczącymi państwami.
Po wojnie Szwajcaria zapłaci odszkodowanie za bankową współpracę z Niemcami, ale przez pół wieku będzie dominowała fałszywa opinia, że ten niewielki alpejski kraj swoją postawą i przygotowaniem militarnym skutecznie zniechęcił Hitlera do podboju.
- Lata 1950. - W obawie przed wojną nuklearną szwajcarskie władze przygotowują bunkry mające ochronić ludność. Na przykład koło Lucerny powstanie tunel drogowy, który w czasie wojny ma pomieścić 20 tysięcy osób zapewniając im łóżka, żywność, wodę i filtrowane (ze względu na radioaktywność) powietrze. Wejścia do tunelu mają być zamykane potężnymi śluzami zdolnymi wytrzymać wybuch o sile jednej megatony.
Niestety, przeprowadzona po kilku latach budowy próba uruchomienia bunkra okazuje fiaskiem. Zapasy wody są zbyt małe, zapasy żywności wystarczą na krótko, a ciężkie śluzy zamykają się bardzo powoli. To oznacza, że ludzie zgromadzeni w podziemiach nie mieliby szans na przetrwanie. W rezultacie tunel pod Lucerną pełni tylko rolę szlaku komunikacyjnego, a w 2006 r. władze oficjalnie zrezygnują z planów użycia go jako bunkier.
1954 r. - Pod Genewą tuż koło granicy z Francją powstaje CERN, wielkie laboratorium fizyki cząstek elementarnych budowane przez państwa jednoczącej się Europy. Z czasem rozrośnie się ono w największe laboratorium fizyczne świata. Pierwszym dyrektorem CERN zostaje szwajcarski fizyk Felix Bloch.
1963 r. - Mimo neutralności Szwajcaria wchodzi do Rady Europy.
1971 r. - Po latach dyskusji i wbrew katolickim fundamentalistom Szwajcaria przyznaje kobietom czynne prawo wyborcze.
Od 1971 r. - W Davos co roku odbywają się zapoczątkowane przez niemieckiego ekonomistę Klausa Martina Schwaba konferencje Światowego Forum Ekonomicznego (World Economic Forum), które zajmują się procesami ekonomicznego i ideowego jednoczenia planety.
1979 r. - Kanton Berno zostaje podzielony na dwa kantony: protestancki, niemieckojęzyczny Berno i katolicki, francuskojęzyczny Jura.
Lata 1990. - Zaczyna się krytyka szwajcarskich banków, które dzięki klauzuli tajności dotąd ukrywały nielegalne źródła przechowywanych dóbr jak złoto od hitlerowców, konta Żydów zamordowanych podczas wojny lub pieniądze z handlu narkotykami i bronią. W 1990 r. J. Ziegler publikuje książkę La Suisse Lave Plus Blanc (Szwajcarska pralnia pieniędzy).
Rząd USA i organizacje żydowskie wymuszają na Szwajcarach opublikowanie listy właścicieli kont bankowych, którzy od wojny nie zgłosili się po swoje depozyty. Na liście znajdują się zarówno Żydzi zamordowani przez nazistów jak też naziści, którzy zginęli pod koniec wojny. Krewni zamordowanych Żydów mogą się upomnieć o zwrot depozytów. W 1997 r. szwajcarskie banki wypłacają Żydom 1,25 miliarda dolarów jako odszkodowanie za złoto zrabowane przez hitlerowców podczas II wojny światowej. Wiadomo jednak, że banki zyskały dużo więcej, ponieważ przez pół wieku czerpały korzyści z przechowywanego bogactwa.
2002 r. - Po referendum Szwajcaria przystępuje do ONZ.
2008 r. - W Lozannie zostaje uruchomione metro.
2008 r. - Szwajcaria zachowuje neutralność i nie chce należeć do Unii Europejskiej (decyzja podjęta na podstawie referendum), ale przystępuje do układu z Schengen o swobodnym przekraczaniu granic przez obywateli państw europejskich. Cieszy się też specjalnymi stosunkami gospodarczymi z UE.
Szwajcaria nie należy też do NATO, lecz dysponuje stosunkowo silną, bardzo dobrze uzbrojoną i dobrze wyszkoloną armią, która jest przygotowana do ewentualnej współpracy z armiami sojuszu.