Pycha i fundamentalizm wiary zwycięskiej

Dominacja jednego wyznania i Kościoła na danym obszarze prowadzi do ukształtowania swoistej pychy wierzących, którzy nabierają przekonania, że ich religia jest nie tylko najlepsza i jedynie słuszna w kategoriach duchowych, ale też zwycięska w wymiarze ziemskim, ponieważ usunęła inne wyznania. W szczególności dotyczy to chrześcijaństwa i islamu, czyli dwóch największych religii objawionych i misjonarskich, które z założenia chcą zapanować nad światem. Pycha kryje się oczywiście już w samym założeniu, ale z największą siłą ujawnia się dopiero po zdobyciu dominacji przez daną religię. Dopóki chrześcijanie byli w Rzymie mniejszością, żądali jedynie tolerancji dla siebie i deklarowali pokój ze wszystkimi ludźmi. Kiedy jednak sami zdobyli pozycję dominanta, przestali tolerować inne religie. Zaczęli prześladowania lub przynajmniej dyskryminację wyznawców innych religii, a deklarowany pokój ustąpił idei „wojny sprawiedliwej”, która z czasem przybrała formę wojny religijnej lub krucjaty.